Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Victor Stenger : Ο Άνθρωπος γίνεται καλύτερος δίχως θεό - Το Κίνημα των Νέων Αθειστών - Συνέντευξη στο "Έψιλον" της 24/12/2010

Victor J. Stenger

«Χωρίς θεό δεν μπορούμε να είμαστε απλώς καλοί, μπορούμε να είμαστε καλύτεροι»
«Πείτε μου τι ακριβώς εννοείτε με τη λέξη θεός και θα σας πω αν πιστεύω σ' αυτόν» έλεγε ο Αϊνστάιν, όταν του έθεταν το σχετικό ερώτημα περί πίστης. Εναν αιώνα και κάτι μετά, ένας συνάδελφός του, ο αμερικανός φυσικός Victor J. Stenger, εκπρόσωπος του κινήματος του Νέου Αθεϊσμού, που προέκυψε ως αντίπαλο δέος στον παραλογισμό του θρησκευτικού φονταμενταλισμού στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, έχει καταλήξει: η θρησκεία είναι ένα σοβαρό εμπόδιο στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το σύμπαν, μια απειλή για την κοινωνία, ένα όπλο ελέγχου στα χέρια των πλουσίων και ισχυρών. Πώς καταρρίπτεται; Με κάτι που σπανίζει ολοένα και περισσότερο στις μέρες μας: με τη λογική.
Το ερώτημα περί ύπαρξης ή μη του θεού έχει βασανίσει εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά -πολύ πιο σημαντικό- στο όνομα του θεού έχουν γίνει μερικοί από τους πιο αιματοβαμμένους πολέμους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η θρησκεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι όλων σχεδόν των ανθρώπινων κοινωνιών, ανεξαρτήτως ιστορικού, γεωγραφικού και πολιτιστικού πλαισίου, αν και κανένα θρησκευτικό δόγμα δεν διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη του θεού ή θεϊκών οντοτήτων. Ακόμη πιο παράδοξο είναι το γεγονός ότι ενώ η πρόοδος της επιστήμης έχει επηρεάσει σημαντικά τις γνώσεις μας για τη δημιουργία του σύμπαντος, τα θρησκευτικά πιστεύω κυριαρχούν ακλόνητα σε όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι μπορεί να θεωρούνται ορθολογικά όντα, αλλά ο ανορθολογισμός κυριαρχεί αδιάκριτα στο θέμα της ύπαρξης του θεού.
Τη δεκαετία του 2000 ο κόσμος έγινε μάρτυρας μιας νέας έκρηξης του ανορθολογισμού, που συνδέθηκε με τον κοινωνικό μετασχηματισμό στο πλαίσιο της παγκοσμιο- ποιημένης οικονομίας. Στις ΗΠΑ μια κυβέρνηση θρησκόληπτων δεν δίστασε να ξεκινήσει έναν αιματηρό πόλεμο, με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, που έφερε τη σφραγίδα της θρησκείας και επεδίωκε μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ πολιτισμών. Παράλληλα, και ενώ οι τρομοκρατικές δράσεις και οι απειλές των φανατικών μουσουλμάνων είχαν κορυφωθεί, δηλώσεις όπως αυτές του πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ' στις 12 Σεπτεμβρίου 2006, ότι ο Μωάμεθ έσπερνε «μόνο μοχθηρία και απανθρω- πιά», σχεδόν παγίωναν την άποψη περί ενός σχεδίου με στόχο τη σύγκρουση μεταξύ χριστιανισμού και ισλαμισμού.
Περίπου την ίδια περίοδο που ο νέος ανορθολογισμός είχε μετατραπεί σε κυριαρχούσα ιδεολογική τάση, μια μικρή ομάδα, κυρίως βρετανών και αμερικανών διανοουμένων, που σύντομα τα ΜΜΕ θα ονόμαζαν οι «Νέοι Αθεοι», περνάει στην αντεπίθεση, με αιχμή του δόρατος την επιστήμη και τη λογική, και προβάλλει μια σειρά επιχειρημάτων εναντίον των θρησκευτικών πεποιθήσεων και του ρόλου της θρησκείας στην κοινωνία. Τα βιβλία τους γίνονται μπεστ σέλερ και μια αρκετά σκληρή μάχη ιδεών ξεσπάει.
Ο αμερικανός φυσικός Victor J. Stenger είναι ένας από αυτούς που πρωτοστάτησαν στη δημόσια εκστρατεία εναντίον της θρησκείας. Πρωτοπόρος γύρω από την έρευνα της αστρονομίας των νετρίνων, ο Stenger στα βιβλία του συνδυάζει με εντυπωσιακό τρόπο την επιστημονική σκέψη με τη φιλοσοφική θεώρηση· έτσι, μαζί με τον βιολόγο Richard Dawkins, αποτελούν το βαρύ πυροβολικό του κινήματος του Νέου Αθεϊσμού.
Σε τι ακριβώς αναφέρεται ο όρος Νέος Αθεϊσμός; «Ετσι ονομάστηκε το φαινόμενο της κυκλοφορίας αλλεπάλληλων μπεστ σέλερ, τα οποία υπογράφονταν από τους άθεους Sam Harris, Richard Dawkins, Daniel Dennett, Christopher Hitchens και από μένα το διάστημα 2004-2007. Επίσης αναφέρεται στα δημοφιλή μπλογκ των άθεων Ρ.Ζ. Meyers, Rebecca Watson κ.ά. Συχνά, αν και λανθασμένα, μας κατηγορούν ότι είμαστε επιθετικοί· ωστόσο, οι Νέοι Αθεοι δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω από το να υιοθετούμε μια στα- θερή και ασυμβίβαστη στάση υπέρ της επιστήμης και της λογικής, ακόμη και όταν προκαλούμε βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις. Βλέπουμε τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό ως μια σοβαρή απειλή για την κοινωνία, την οποία πρέπει να πολεμήσουμε. Θεωρούμε επίσης ότι και οι μετριοπαθείς πιστοί έχουν τουλάχιστον μέρος της ευθύνης, δεδομένου ότι διατηρούν πολλές από τις ίδιες παράλογες δεισιδαιμονίες με τους ακραίους πιστούς.
»Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι Νέοι Αθεοι αναγνωρίζουν και απολαμβάνουν σε προσωπικό επίπεδο τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική αξία των Γραφών, της θρησκευτικής τέχνης και μουσικής. Η διαμάχη αφορά όσους προσπαθούν να επιβάλουν τις υπερφυσικές πεποιθήσεις τους στον υπόλοιπο πληθυσμό. Διαφωνούμε με αυτές και θεωρούμε ότι δεν είναι άξιες σεβασμού, ακριβώς επειδή είναι θρησκευτικές».
Ανθρωποι σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να θεωρούν ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από μια θεϊκή δύναμη και πως αυτή επικοινωνεί συχνά μαζί μας. Ηλιθιότητα ή απλός φόβος και ανασφάλεια; «Πιθανώς, το αποτέλεσμα της εξέλιξης. Τα ζώα αντιδρούν στις ασυνήθιστες κινήσεις υποθέτοντας πως πρόκειται για απειλή από κάποιο αρπακτικό και παίρνουν μέτρα για να την αποφύγουν ακόμη και όταν αυτή δεν υφίσταται. Τα ζώα χωρίς αυτήν την ικανότητα δεν θα επιζούσαν επειδή η απειλή είναι, περιστασιακά, πραγματική. Ομοίως, οι πρώτοι άνθρωποι θα χρειάζονταν αυτήν την υπερευαισθησία προκειμένου να επιζήσουν. Αυτή η υγιής υπερ-αντίδραση, λοιπόν, έκανε τους ανθρώπους να αποδώσουν ζωικές ή ανθρώπινες δράσεις σε πολλά φαινόμενα που ήταν φυσικά. Από τη στιγμή που η οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ φυσικού και υπερφυσικού ήταν πέραν των διανοητικών ικανοτήτων των πρώτων ανθρώπων, η απόδοση θεϊκής δράσης σε φαινόμενα της φύσης ήταν κάτι αναπόφευκτο που στη συνέχεια οδήγησε στη θρησκεία».
Ωστόσο, πώς μπορεί ένα τόσο όμορφο μέρος όπως το σύμπαν να δημιουργήθηκε από το τίποτα; Αυτό δεν αναρωτιέται ο πολύς κόσμος; «Η ομορφιά είναι υποκειμενική, αλλά αυτό που βασικά θέτει η πα- ραπάνω ερώτηση είναι πώς μπορεί μια σύνθετη δομή να αναπτυχθεί χωρίς σχέδιο. Ναι, ο πολύς κόσμος αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν το σύμπαν να δημιουργήθηκε από το τίποτα, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι απαιτείται ένας αιτιώδης παράγοντας για να πάμε από την απλότητα στην πολυπλοκότητα. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οσο απλούστερο είναι ένα σύστημα τόσο λιγότερο σταθερό είναι, και, μάλιστα, αν αφεθεί μόνο του, θα μεταβληθεί αυθόρμητα σε ένα πολυσύνθετο σύστημα. Ο κόσμος, λοιπόν, θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί αυθόρμητα ως φάση μετάβασης από το "τίποτα", που είναι όσο απλό θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, στο πιο σύνθετο "κάτι" που είναι το σύμπαν. Εάν είχαμε μια κατάσταση του τίποτα, η κατάσταση αυτή θα ήταν ασταθής όπως ένα μολύβι που ισορροπεί πάνω στη γόμα του.
»Οι επιστήμονες έχουν διατυπώσει σενάρια για μια τέτοια προέλευση του σύμπαντος, που είναι σύμφωνη με την υπάρχουσα γνώση. Ή το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι μέρος μιας μεγαλύτερης αιώνιας πραγματικότητας που περιέχει πολλά άλλα σύμπαντα.
»Οι φυσικοί του εικοστού αιώνα ανακάλυψαν ότι οι σημαντικότεροι θεμελιώδεις νόμοι της Φυσικής προκύπτουν από αυτά που αποκαλούμε "αρχές συμμετρίας". Η συμμετρία και η απλότητα πηγαίνουν χέρι χέρι. Μια τέλεια σφαίρα είναι ιδιαίτερα συμμετρική και εύκολο να περιγραφεί, ενώ ένα διαμάντι είναι σύνθετο και είναι πολύ δυσκολότερο να περιγραφεί λεπτομερώς. Το πρόωρο σύμπαν ήταν πολύ καυτό και ιδιαίτερα συμμετρικό. Δεν υπήρχε καμία δομή, απλώς τυχαίο χάος. Η φυσική ήταν απλή. Καθώς το σύμπαν επεκτάθηκε και έπεσε η θερμοκρασία, οι συμμετρίες αυθόρμητα διασπάστηκαν και δομές όπως οι γαλαξίες, καθώς επίσης και πιο σύνθετοι φυσικοί νόμοι, άρχισαν να διαμορφώ- νονται. Ολο αυτό συνέβη χωρίς να χρειαστεί το χέρι κάποιου δημιουργού».
Τι είναι πίστη; «Το να πιστεύεις σε κάτι ελλείψει εμπειρικών στοιχείων ή λογικής εξήγησης. Η πίστη δεν παρέχει καμία πληροφορία για την πραγματικότητα και καμία βάση για την ανθρώπινη δράση. Η επιστήμη δεν είναι βασισμένη στην πίστη, δεδομένου ότι στηρίζεται στην παρατήρηση και τη λογική.
»Γιατί θα πρέπει, λοιπόν, να έχουν λόγο οι "άνθρωποι της πίστης" σε θέματα ηθικής; Αυτό βασίζεται στη λανθασμένη υπόθεση ότι η ηθική προέρχεται από το θεό. Στην πραγματικότητα, η μελέτη της Ιστορίας καταδεικνύει επαρκώς ότι η ηθική προκύπτει όταν οι άνθρωποι, ακόμη και μερικά ζώα, χρειάζονται να έχουν κανόνες συμπεριφοράς προκειμένου να διατηρηθεί μια συνεταιριστική κοινωνία, απαραίτητη για την επιβίωση.
»Οι πιστοί έχουν γαλουχηθεί να πιστεύουν ότι η ηθική προέρχεται από το θεό και ότι δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιος άθεος και να είναι ηθικός. Αυτό, όμως, που παρατηρούμε είναι πως οι άθεοι είναι τουλάχιστον τόσο ηθικοί όσο είναι οι πιστοί, και ίσως ακόμη περισσότερο. Η ηθική και η δεοντολογία προέρχονται από την ανθρωπότητα, όχι από το θεό. Είναι κανόνες συμπεριφοράς που απαιτούνται για μια λειτουργική κοινωνία. Ακόμη και πολλά ζώα έχουν μια πρωτόγονη ηθική, όπως ο αλτρουισμός.
»Εθνη δίχως κυρίαρχα πιστεύω γύρω από το θεό έχουν πολύ λιγότερα εγκλήματα από το αμερικανικό, που προσεύχεται στο θεό για τα πάντα, και είναι υγιέστερα από πολλές άλλες απόψεις. Συνεπώς, όχι μόνο μπορούμε να είμαστε καλοί δίχως το θεό, αλλά μπορούμε να είμαστε καλύτεροι δίχως το θεό».
Εάν η θρησκεία είναι βασισμένη σε θεμελιώδη ψεύδη, αποτελεί απαραιτήτως εμπόδιο στην κατανόηση του κόσμου; «Η Ιστορία βρίθει παραδειγμάτων θρησκευτικών "πιστεύω" που εμπόδιζαν την πρόοδο της επιστήμης, από τον Μεσαίωνα και τον Γαλιλαίο ώς τις σημερινές διαφωνίες για την εξελικτική θεωρία και την έρευνα των κυττάρων. Η Βίβλος λέει ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε πριν από 6.000 χρόνια. Η επιστήμη λέει ότι είναι 13,7 δισεκατομμυρίων ετών. Η Βίβλος λέει ότι ο θεός δημιούργησε χωριστά "είδη" ζωής. Η επιστήμη λέει ότι όλη η ζωή εξελίχθηκε από την ίδια πηγή. Οι Δημιουργιστές εμποδίζουν τη διδασκαλία της εξελικτικής θεωρίας, η οποία είναι όχι μόνο θεμελιώδης για τον τρόπο που κατανοούμε τη ζωή, αλλά και για την ιατρική επιστήμη.
»Εμπόδια εμφανίζονται όταν θρησκευτικά δόγματα αφήνονται να αποθαρρύνουν την επιστημονική έρευνα. Η επιστήμη είχε ένα καλό ξεκίνημα στην αρχαία Ελλάδα, ειδικά με τον Θαλή, τον Δημόκριτο και τον Αριστοτέλη. Οι διδασκαλίες τους χάθηκαν στον πρώιμο χριστιανισμό, αν και διασώθηκαν από τους Αραβες, οπότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε εξ ολοκλήρου τη θρησκεία.
»Συχνά επισημαίνεται ότι οι μεγάλοι επαναστάτες στο χώρο της επιστήμης στην Ευρώπη -ο Καρτέσιος, ο Κοπέρνικος, ο Γαλιλαίος, ο Νεύτωνας- ήταν πιστοί. Ολοι, εκτός από τον Νεύτωνα, δέχθηκαν περιορισμούς από την Εκκλησία. Εν τούτοις, εάν εξετάσετε τις επιστημονικές τους παρατηρήσεις και τις θεωρίες τους, θα δείτε ότι ο θεός είναι εμφανώς απών, όπως είναι και σε όλες τις επιστημονικές παρατηρήσεις και θεωρίες από τότε. Ακόμη και σήμερα υπάρχει μια μειονότητα επιστημόνων που έχουν την ικανότητα να αφήνουν την επιστήμη τους στην πόρτα της Εκκλησίας την Κυριακή και να επανέρχονται στην επιστημονική τους έρευνα τη Δευτέρα, δίχως αυτά τα δύο στοιχεία να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους».
Εάν η επιστήμη μπορεί να κάνει υποθέσεις, γιατί όχι και η θρησκεία; «Η θρησκεία μπορεί να κάνει όσες υποθέσεις θέλει, αλλά χρειάζεται να υπάρχει λογική βάση γι' αυτές. Το να στηρίζεται στην παπική εξουσία ή στα γεμάτα λάθη ιερά κείμενα δεν αποτελεί καμία απολύτως βάση. Αυτό υποκινεί μια νοσηρή κατάσταση στην κοινωνία. Επίσης, οδηγεί σε θρησκευτικές διαφορές, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος να καθοριστεί ποια θρησκευτική πλευρά έχει δίκιο και ποια όχι. Το διαπιστώνουμε αυτό με την εχθρότητα μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.
»Οι υποθέσεις στην επιστήμη πρέπει να είναι πάντα σύμφωνες με όλες τις επιστημονικές παρατηρήσεις και τις καθιερωμένες θεωρίες. Πρέπει να τίθενται πάντα υπό αίρεση και να απορρίπτονται όποτε βρίσκουμε ότι υπάρχει ασυμφωνία με τα γνωστά δεδομένα.
»Τα θρησκευτικά πιστεύω είναι μεταφυσικές πεποιθήσεις - δεν έχουν σχέση με τη φυσική επιστήμη. Η ασυμβατότητα επιστήμης και θρησκείας προέρχεται από τον ισχυρισμό ότι η θρησκεία έχει βέβαιη γνώση της μεταφυσικής αλήθειας μέσω της αποκάλυψης και της μυστικιστικής εμπειρίας».
Οταν ένα άτομο λέει ότι πιστεύει στο θεό, θα πρέπει να αποδείξει την ύπαρξη του θεού; «Οχι. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν. Αλλά δεν έχει κανένα νόημα να πιστεύεις σε κάτι μπροστά στην απόλυτη έλλειψη στοιχείων και, μάλιστα, μπροστά στην ύπαρξη στοιχείων που υποστηρίζουν τη μη ύπαρξη του θεού. Δεδομένου ότι δεν έχουμε καμία ανάγκη να εισαγάγουμε το θεό για να εξηγήσουμε οτιδήποτε παρα- τηρούμε στον κόσμο, όταν κάποιος υποστηρίζει ότι ο θεός υπάρχει, τότε, ναι, αυτός πρέπει να αποδείξει πως όντως υπάρχει.
»Μέχρι τώρα κανένας δεν έχει βρει ένα πειστικό επιχείρημα για την ύπαρξη του θεού. Τα λογικά επιχειρήματα αποτυγχάνουν επειδή υποθέτουν αυτό που επιδιώκουν να αποδείξουν. Τα επιχειρήματα υπέρ ενός σχεδίου για τη δημιουργία του σύμπαντος αποτυγχάνουν επειδή το σύμπαν δεν παρουσιάζει κανένα στοιχείο ύπαρξης ενός σχεδίου. Τα επιχειρήματα από την προσωπική εμπειρία αποτυγχάνουν επειδή κινούνται στο επίπεδο του ανεκδότου και δεν μπορούν να ελεγχθούν. Τα λεγόμενα επιχειρήματα περί του χάσματος του θεού (δηλαδή, επιχειρήματα που προσπαθούν να καλύψουν με το θεό ένα κενό στην επιστημονική γνώση), αποτυγχάνουν, επειδή η επιστήμη έχει τρόπο να καλύπτει τελικά τα κενά της».
Τι λέτε σε όσους σας ζητούν να αποδείξετε ότι ο θεός δεν υπάρχει; «Τους το αποδεικνύω. Ο θεός που οι περισσότεροι λατρεύουν (ο ιουδαιο-χριστιανο-ισλαμικός θεός) υποτίθεται ότι διαδραματίζει έναν τόσο σημαντικό ρόλο στον κόσμο και την ανθρώπινη ζωή, που θα έπρεπε να έχει γίνει έως τώρα αντιληπτός. Για παράδειγμα, πρέπει να έχουμε αποδείξεις ότι οι προσευχές απαντιούνται ή ότι ο θεός αποκαλύπτει αλήθειες στους ανθρώπους. Δεν βλέπουμε κανένα τέτοιο στοιχείο, το οποίο θα έπρεπε να υπάρχει· έτσι μπορούμε να καταλήξουμε με ασφάλεια στο συ- μπέρασμα, πέρα από κάθε λογική αμφιβολία, ότι ένας τέτοιος θεός δεν υπάρχει.
»Για την αποτελεσματικότητα της προσευχής έχουν πραγματοποιηθεί σε αξιόπιστα πανεπιστημιακά ιδρύματα (Χάρβαρντ, Πανεπιστήμιο Ντιουκ, κλινική Mayo) αξιόπιστες έρευνες από αξιόπιστους επιστήμονες. Οι έρευνες αυτές δεν έχουν βρεί κανένα στοιχείο ότι η προσευχή έχει αποτελέσματα. Ομοίως, η αποκάλυψη θα μπορούσε να εξεταστεί με την εκτέλεση πειραμάτων στα οποία οι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι μιλούν στο θεό παρέχουν κάποιες πληροφορίες που δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζουν και που θα ελέγχονται αργότερα επιστημονικά.
»Βέβαια, είναι αλήθεια ότι ο θεός θα μπορούσε να επιλέξει να κρυφτεί από τους ανθρώπους, αλλά ένας τέτοιος θεός θα ήταν ένας κακός θεός, δεδομένου ότι πολλοί άνθρωποι επιδιώκουν ειλικρινά κάποιο σημάδι της ύπαρξής του· όμως, ο θεός τούς στέλνει στην αιώνια φωτιά, ενώ δέχεται μόνο εκείνους που τον λατρεύουν παράλογα και μόνο με βάση την πίστη».
Μπορεί να είναι κανείς ταυτόχρονα θρήσκος και ορθολογιστής; «Ναι. Η θεολογία είναι ορθολογική. Εν τούτοις, οποιοδήποτε ορθολογικό επιχείρημα απαιτεί αρχικές υποθέσεις, μέσω των οποίων, ακόμη κι αν δεν είναι σωστές, να μπορείς να φτάνεις σε ένα λογικό συμπέρασμα. Οι θεολόγοι αμφισβητούν σπάνια τη βασική παραδοχή τους ότι ο θεός υπάρχει· έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο διεξοδική μπορεί να είναι η συλλογιστική διαδικασία που ακολουθούν, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποδειχθεί ότι υπάρχει θεός. Τα θεολογικά συμπεράσματα είναι λανθασμένα επειδή η βάση τους είναι λανθασμένη.
»Η ανωτερότητα της επιστημονικής έναντι της θρησκευτικής σκέψης δεν βασίζεται σε φιλοσοφικά επιχειρήματα. Κανένας δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα για την απόλυτη πραγματικότητα. Αλλά η επιστήμη έχει μια πολύ πιο επιτυχημένη πορεία από τη θρησκεία, όσον αφορά το ρόλο και των δύο στην ανθρώπινη πρόοδο - και έτσι έχουμε κάθε λόγο να την εμπιστευθούμε στην προσπάθειά μας να έρθουμε πιο κοντά στην αλήθεια».
Το να είναι κανείς δηλωμένος άθεος είναι χειρότερο από το να ομολογούσε κάποιος ότι ήταν κομμουνιστής στα χρόνια του μακαρθισμού στις ΗΠΑ... «Η περίπτωση των ΗΠΑ σίγουρα δεν είναι αντιπροσωπευτική, αφού ως χώρα έχει πολύ πιο έντονο το θρησκευτικό στοιχείο απ' ό,τι οι άλλες προηγμένες χώρες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας ιστορίας στην οποία οι αρχικοί άποικοι επιδίωξαν τη θρησκευτική ελευθερία - την οποία γρήγορα αρνήθηκαν σε άλλους, μόλις είχαν τη δύναμη να το κάνουν. Υπήρξε μια σύντομη περίοδος κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού, όταν το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που συνέβαλαν στην ίδρυση των ΗΠΑ (ο Ουάσινγκτον, ο Τζέφερσον, ο Μάντισον, ο Πέιν και ο Φράνκλιν) πίστευαν στον ντεϊσμό αντί στον χριστιανικό θεϊσμό. Αλλά ο χριστιανισμός διατήρησε την κυριαρχία του στους ανθρώπους και οι πολιτικοί έπρεπε είτε να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι είτε, όπως τώρα, να πάρουν το ρίσκο μιας ήττας στην κάλπη.
»Η θρησκεία είναι πάντα ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται από εκείνους που είναι στην εξουσία για να έχουν τους ανθρώπους υπό έλεγχο. Μάρτυρας οι αιώνες, κατά τη διάρκεια των οποίων το θείο δικαίωμα των βασιλιάδων επέτρεψε σε λίγους να ζουν μέσα στη μεγάλη πολυτέλεια, ενώ οι μάζες ζούσαν σε άθλιες συνθήκες. Ακόμη και σήμερα στην Ινδία οι πλούσιοι εμποδίζουν τους φτωχούς να εξεγερθούν, έχοντάς τους εξαπατήσει με το κάρμα.
»Σήμερα στην Αμερική το βασιλικό αξίωμα έχει αντικατασταθεί από άτομα και εταιρείες ακόμη μεγαλύτερου πλούτου, που χρησιμοποιούν αυτόν τον πλούτο για να εξαγο- ράζουν εκλογές. Οι πολιτικοί δεν μπορούν να επιβιώσουν πολιτικά δίχως τα χρήματα που απαιτούνται για την προεκλογική τους εκστρατεία και μόλις βρεθούν σε θέση εξουσίας θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι ευεργέτες τους θα συνεχίζουν να ευημερούν, με πρόσθετες μειώσεις των φόρων και άλλα πλεονεκτήματα. Η θρησκεία χρησιμοποιείται από την ολιγαρχία για να πείσει τους ανθρώπους να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντά τους με την προώθηση μιας κάλπικης ατζέντας "αξιών", που οι ψηφοφόροι, δυστυχώς, νομίζουν ότι είναι κάτι πιο σημαντικό από τη δική τους ευημερία».
Στο βιβλίο σας «The Fallacy of Fine-Tuning», που θα κυκλοφορήσει σύντομα, υποστηρίζετε ότι το σύμπαν δεν σχεδιάστηκε για μας. Οφείλεται η ζωή στη Γη σε ένα ατύχημα; «Σίγουρα, αλλά ακόμη δεν κατανοούμε τον ακριβή μηχανισμό. Ετσι, δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσο κοινή μπορεί να είναι η ζωή στο σύμπαν. Η τρέχουσα σκέψη είναι ότι η πρωτόγονη ζωή, όπως τα βακτηρίδια, είναι αρκετά κοινή, αλλά η σύνθετη ζωή, όπως τα φυτά και τα ζώα, είναι πιθανώς πολύ σπάνια. Αλλά το σύμπαν είναι απέραντο και μπορεί να περιέχει ένα τρισεκατομμύριο πλανήτες. Συνεπώς, ακόμη και ένα πολύ απίθανο ατύχημα είναι πιθανό να έχει συμβεί σε άλλα μέρη του σύμπαντος».
Διαβάστε
*..............1..............
Richard Dawkins, «Η Περί Θεού Αυταπάτη»,
εκδ. Κάτοπτρο 2007
Ο βρετανός βιολόγος όχι μόνο απορρίπτει την ύπαρξη του θεού, αλλά επιτίθεται στην ίδια τη θρησκεία με ιδιαίτερο μένος, χαρακτηρίζοντάς την επικίνδυνη για την ανθρωπότητα.
*..............2..............
Michael Martin, «Atheism - Α Philosophical Justification», Temple University Press, 1990
Βιβλίο που έθεσε τα φιλοσοφικά θεμέλια για τον σύγχρονο αθεϊσμό. Ισως η καλύτερη, πιο δυνατή φιλοσοφική τοποθέτηση υπέρ του αθεϊσμού στη σύγχρονη βιβλιογραφία.
*..............3..............
Ian S. Markham, «Against Atheism»,
εκδ. Wiley-Blackwell, 2010
Επιχειρήματα εναντίον του Νέου Αθεϊσμού, με ιδέες από τον Νίτσε και την τέχνη έως την κοσμολογία. Μια σημαντική παρέμβαση από τον -σπουδαγμένο στα πανεπιστήμια του Λονδίνου, του Κέιμπριτζ και του Εξετερ- κοσμήτορα και πρόεδρο της Θεολογικής Σχολής στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
* Ποιος είναι ο Victor J. Stenger
*Μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά του Νιου Τζέρσεϊ. Ο πατέρας του ήταν λιθουανός μετανάστης και η μητέρα του κόρη ούγγρων μεταναστών.
*Σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Νιου Τζέρσεϊ. Πήρε μεταπτυχιακό στη Φυσική το 1959 και διδακτορικό το '63 από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
*Διετέλεσε καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Χαβάης (1963-2000). Εχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης, της Οξφόρδης, της Φλωρεντίας, ενώ ήταν επίσης επισκέπτης ερευνητής στο Εργαστήριο Rutherford Appleton στην Αγγλία και στο Εθνικό Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής στην Ιταλία.
*Σήμερα είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και ομότιμος καθηγητής Φυσικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης.
*Η ερευνητική του καριέρα αφορά την περίοδο της μεγάλης προόδου της Σωματιδιακής Φυσικής, που οδήγησε τελικά στο λεγόμενο καθιερωμένο μοντέλο (standard model). Συμμετείχε σε πειράματα που βοήθησαν στην εγκαθίδρυση των στοιχείων των παράξενων σωματιδίων (charmed quarks), των gluons και των νετρίνων και πρωτοστάτησε στην έρευνα γύρω από τους τομείς των ακτίνων γάμμα υψηλής ενέργειας και στην αστρονομία των νετρίνων. Συνεργάστηκε σε πείραμα στην Ιαπωνία, που έδειξε για πρώτη φορά ότι τα νετρίνα έχουν μάζα.
*Στα βιβλία του διασταυρώνονται η φυσική, η κοσμολογία, η φιλοσοφία και η θρησκεία. Το βιβλίο του «God: The Failed Hypothesis» ήταν στη λίστα των μπεστ σέλερ της εφημερίδας «New York Times» το 2007.

Διαβάστε επίσης

Στην κατηγορία
Κόσμος
Με λέξεις-κλειδιά
Εκκλησιαστικά & θρησκευτικά θέματα
Τελευταίες ειδήσεις στην κατηγορία Κόσμος
Έκρηξη σε σερβικό εργοστάσιο
Απήχθη και η τελευταία αστυνομικός της Γουαδελούπης
Κατασχέθηκαν τα έργα τέχνης του πρώην πρωθυπουργού της Κροατίας
Στο Μαϊάμι η κηδεία του πρώην προέδρου της Βενεζουέλας
Πάγωσαν και τα αεροδρόμια της Μόσχας

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Misty Autumn Morning

Πίνακας δωρισμένος στην Prisma Srl, ανταποκριτή μου στο Marche Ιταλίας.....

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Μη με πληγώνεις μάτια μου - Στέλλα Στιβακτάκη

Με τις τρόικες , τα μνημόνια, τον πολιτικό αμοραλισμό, την υποκρισία και το ψέμα, τον ερχομό του Στρος - Καν , το μαστίγιο και το καρότο που μας προσφέρουν οι μονεταριστές εν είδει ημιαγρίων , εμείς θα αντισταθούμε με την ανθρωπιά μας και δεν θα την χάσουμε ποτέ, γιατί την αξιοπρέπεια μας δεν μπορεί κανείς να της βάλει χέρι...

Το παρακάτω ποίημα είναι της Στέλλας Στιβακτάκη, και το ανέσυρα με την άδεια της συμφορουμίτισας μου "Άρκτου" από το e-psychology , όπου από καιρό σε καιρό προσπαθώ να συμμετέχω ...

Μη με πληγώνεις μάτια μου

γιατί θα πέσουν όλα τα αστέρια πάνω μου για να με προστατέψουν και τότε
θα ΛΑΜΠΩ πιο πολύ

Μη με πληγώνεις ...
γιατί θ\'ανοίξει μια
παπαρουνίτσα τα πέταλα της 
και θα γίνω πιο τρυφερή και με πιο κόκκινα μαγουλάκια.

Μη με πληγώνεις 
γιατί θα με πάρει μια χελωνίτσα
στο καβούκι της
και ένα ψάρι στη σπηλιά του και το ηλιοβασίλεμα 
σε άλλο σε άλλο βουνό
και θα με ψάχνεις...

Και εγώ δε θα σε βλέπω 
και θα κλαις 
και θα νομίζω πως ακόμη 
θα θέλεις να με πληγώνεις 
και δε θα βγαίνω 
γιατί δε θα το ξέρω 
και θα πληγωθείς

και όταν σε δω ξανά 
δε θα ταιριάζουμε πάλι
γιατί...γιατί τα όμοια δεν είναι ποτέ
μαζί μαζί μαζί μαζί μαζί μαζί μαζί

μη με πληγώνεις γιατί
θα με πάρουν οι άνεμοι οι
άνεμοι
και θα με κάνουν θεά
κι εσύ δε θα με φτάνεις 

Μην Το Κάνεις 
γιατί θα με αγκαλιάσει ο ήλιος στις αχτίνες Του
και ένας εξωγηινος
και θα γίνω πιο 
θερμή.

Θα Το αντέξεις?

γι΄αυτό σου λέω 
μη με πληγώνεις.
γιατί θα έρθουν οι γλάροι
και θα μου δώσουν 
ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥΣ
και δε θα ξέρεις τι 
γλωσσα μιλάω
και θα σε ξεχάσω!

και θα νιώσεις Μοναξιά!

Μη με πληγώνεις , 
γιατί θα γυμνωθώ

και θα παίζω στις σαπουνάδες
και θα κάνω γκριμάτσες
και θα γαργαλάω μόνη μου 
τις πατούσες μου

και θα γελάω 
και θα σου αρέσω πιο πολύ,

και θα έχουν περάσει πολλές νύχτες 
και θα έχω γλιστρήσει...

θα ραγίζει η καρδιά σου,
γιατί ράγισες τη δική μου
για αυτό σου λέω 
μη με πληγώνεις μάτια μου

γιατί οι ενοχές σου 
θα πονάνε πιο πολύ
από τη θλίψη μου.

κι αν μας χάσεις
γιατί θα φοβάμαι να έρχομαι 
στα όνειρα σου
και στην καρδιά σου 
θα έχεις χάσει το μυαλό

ΣΤΕΛΛΑ ΣΤΙΒΑΚΤΑΚΗ

http://www.e-psychology.gr/forum/showthread.php?7275

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Η κυβέρνηση κατοχής

Θα μπορούσε να είναι κι έτσι .....Ή είναι ήδη έτσι (?)....

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Autumn Colours Before Sunset

Οι εικόνες της ψυχής μας σ'ένα κόσμο που θα θέλαμε να ζούμε, ευτυχώς είναι ακόμα εδώ...
Η ελπίδα μας θα πεθάνει τελευταία....

Την "μαυρίλα" μου, συνεχίζω να την πολεμώ με χρώματα, ανίκανος να εκφράσω αλλιώς την οργή και αγανάκτηση για όσα συμβαίνουν γύρω μου.....

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

The Office

Η δεύτερη προσπάθεια σε still life ..................
Ελαιογραφία σε καμβά
..... Να δω μέχρι πότε θα χρωματίζω ένα κόσμο που μαυρίζει ολοένα  μέρα με τη μέρα...

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

The Candle

Ελαιογραφία σε καμβά 88Χ46 - Η πρώτη σελίδα των New York Times είναι απεικόνιση της αυθεντικής έκδοσης στις 22 Νοεμβρίου 1963, ημερομηνία που ο JFK χτυπήθηκε στο αυτοκίνητο του από ελεύθερο σκοπευτή στο Dallas - TX

Μια πρώτη προσπάθεια σε still life painting

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Οι δολοφόνοι της Αξιοπρέπειας - Άρθρο του Στάθη στην Ελευθεροτυπία 21.10.2010

οι δολοφόνοι της αξιοπρέπειας...

Ο κ. Παπανδρέου στενοχωριέται για τα μέτρα που παίρνει εναντίον μας.

Και ο κ. Ερντογάν στενοχωριέται για τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών, μέσα στον εναέριο χώρο μας.

Θα μας τρελάνουν (και χωρίς να μπορούμε πλέον να πάρουμε αναπηρική σύνταξη)...
1. Η κυβέρνηση αυτή παράγει φόβο. Δημιουργεί πολίτες φοβισμένους για τη δουλειά τους, το μέλλον των παιδιών τους, την τύχη της χώρας.
Μάλιστα διαχειρίζεται η ίδια αυτόν τον φόβο ενσυνειδήτως (με εντεταλμένα προς τούτο σκοτεινά κονκλάβια -υπό τον ευφημισμό των μηχανισμών «διαχείρισης κρίσεων»), ενώ καθημερινώς
η ίδια και πάλι, αναβαθμίζει τον φόβο σε τρόμο μετερχόμενη απειλές, εκβιασμούς και διλήμματα. Για τα πάντα: το εργασιακό, το ασφαλιστικό, την εθνική ακεραιότητα. Εντρομοι και φοβισμένοι
ως επί το πλείστον πλέον οι Ελληνες.
2. Η κυβέρνηση αυτή παράγει ενοχή. Και ντροπή. Μας λέει διεφθαρμένους, τεμπέληδες, ανίκανους. Από την εποχή εκείνη όπου ο κ. Σημίτης δήλωσε ότι «αυτή είναι η Ελλάδα» για να καλύψει τη δική του ανικανότητα, το τροπάρι αυτό έχει γίνει
η θεία λειτουργία της χώρας.
Η συκοφαντία, η ρετσινιά, η απαξίωση των Ελλήνων είναι στην ημερήσια διάταξη, με τις κυβερνήσεις του εκσυγχρονισμού να 'χουν βρει πρόθυμους κι ορισμένους «αριστερούς» ψάλτες στην εκστρατεία καταρράκωσης του ηθικού των λαϊκών κι απλών ανθρώπων, καταρράκωσης της αξιοπρέπειας και του αυτοσεβασμού των πολιτών.
..................................
Με τον ίδιον τρόπο που οι εθνικόφρονες καλλιέργησαν κάποτε το κόμπλεξ της δευτεράντζας απέναντι στους «ευρωπαίους» στους βασανισμένους μεταπολεμικούς Ελληνες, έτσι και οι κοσμοπολίτες επίγονοί τους (ευρωλιγούρηδες οι ίδιοι) αλλά «αντιεξουσιαστές στην εξουσία» πλέον, κανοναρχούν το ίδιο τροπάρι, των ίδιων κλισέ περί των «άξιων της τύχης τους Ελλήνων» -μιας τύχης όμως που άλλα παιδιά, παιδιά ανώτερων θεών πάντα σμίλευαν εν Εσπερία.
3. Η κυβέρνηση αυτή παράγει κυνισμό. Ισχυρίζεται ότι όλοι μαζί τα φάγαμε. Είναι αμοραλιστική -δεν διστάζει να ψέγει τα μέτρα που η ίδια παίρνει και
ανίκανη καθώς είναι να μην πάρει χειρότερα, υποτροπιάζει διαρκώς στον αμοραλισμό της, ξεπέφτοντας στην ανηθικότητα του γκαουλάιτερ, του κάπο, του σμπίρου.
Η κυβέρνηση αυτή, με προεξάρχοντα τον αρχηγό της κ. Παπανδρέου, θυσιάζει μονίμως στο ψεύδος. Από την πρώτη αρχή στο ψεύδος. Θυσιάζει στο ψεύδος ανθρωποθυσίες. Ψεύδος εύκολο, ψεύδος χωρίς κόστος (για την ώρα), ψεύδος καταστροφικό,
διότι έχει υποκαταστήσει κάθε προσπάθεια για τη χάραξη μιας όποιας, οποιασδήποτε, πολιτικής, περιορίζοντας τα όριά της στην επικοινωνιακή και μόνον διαχείριση των εντολών που λαμβάνει από ξένους Επικυρίαρχους.
4. Η κυβέρνηση αυτή παράγει με αξιοσημείωτη αναλγησία το κοινωνικό μίσος. Το μίσος κατά των δημοσίων υπαλλήλων, των γεωργών, των φοιτητών, των φορτηγατζήδων κι όλων των φυλών του Ισραήλ, προσπαθώντας να στρέφει τη μια τάξη εναντίον της άλλης, «να διαιρεί και να βασιλεύει».
Με φρικτές γενικεύσεις αυτή η κυβέρνηση σπρώχνει την κοινωνία σε έναν ατελεύτητον αλληλοσπαραγμό.
Η κυβέρνηση αυτή, μια μοιραία, ως φαίνεται, κυβέρνηση έχει καταφέρει να καλλιεργήσει όλην την παθογένεια που χαρακτήρισε έως τώρα όλες τις κυβερνήσεις του δικομματισμού απ' τη μεταπολίτευση κι ύστερα, στον ύψιστο βαθμό αποδοτικότητας. Η Διαφθορά (αφού απενοχο-
ποιήθηκε ως αφορώσα όλον τον λαό) και η Διαπλοκή, ισχυρότερες σήμερα παρά ποτέ, υπό την αιγίδα του Μνημονίου και την άνεση του Fast Track οργιάζουν και θα οργιάσουν ακόμα περισσότερο.
5. Η κυβέρνηση αυτή (η οποία φέρει τεράστια ευθύνη για όσα εξωθεσμικά συμβαίνουν τελευταίως), ο κ. Παπανδρέου, το στενό οικογενειακό του περιβάλλον και οι λοιποί παρακοιμώμενοί του φαίνεται σαν να έχουν ένα «Σχέδιο Ανάν» για όλα, από το ενδεχόμενο «συνεκμετάλλευσης» στο Αιγαίο, έως τη διεθνή υπόσταση της χώρας - αλλά, ας μην επεκταθούμε άλλο.
***
Αν λοιπόν συγκεφαλαιώνοντας διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση αυτή παράγει καθημερινώς φόβο, απειλές, εκβιασμούς, διλήμματα, μίσος, ενοχή, τρόμο, ευφημισμούς, συκοφαντία, απαξίωση, επικοινωνιακές φενάκες, γενικεύσεις, αλληλοαπόρριψη, αναλγησία, ραγιαδισμό, κόμπλεξ, υποταγή στη Διαπλοκή και τη Διαφθορά, παράλυση του πολιτεύματος, νεποτισμό, ηγεμονισμό, οικογενειοκρατία, καταρράκωση του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειας, κυνισμό, αμοραλισμό, πονηρία, τότε τι γίνεται; τι κάνουμε;
Και βεβαίως, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αφορούν μόνο στην ηθική (για ηθικολογίες θα έσπευδαν τότε να μιλήσουν οι κυνικοί), αλλά στην πολιτική, στον καθημερινό πολιτισμό, στον τρόπο τού πολιτεύεσθαι - στην ίδια τη δομή, την υπόσταση και το μέλλον της χώρας.
Και το τι προοπτική δύναται να 'χει μια χώρα, υπ' αυτό το πλέγμα των συμπλεγμάτων, μπορεί ίσως να συνοψισθεί στην άποψη που προβάλλει όλο και πιο αναίσχυντα το σύνολο των γραικύλων της χώρας: ότι «μας χρειαζόταν το Μνημόνιο για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα που μας ταλανίζουν».
Το ίδιο ήλπιζαν ορισμένοι κι όταν κατέφθανε στην Αθήνα η Βέρμαχτ.
Οσο για τα (νέα) κακώς κείμενα που με τη σειρά του πρόκειται να παράξει το Μνημόνιο;

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Το Ανδρείκελο

Από τον Στάθη - Ελευθεροτυπία

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Imagine

Για να ακούσετε το ηχητικό βίντεο, απενεργοποιείστε ή επιλέξτε σίγαση στις μουσικές επιλογές του site , στην δεξιά στήλη (My playlist)

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

50 and proud of it !!!

Έγινα 50 ετών  χτες 07.10.2010 !!

Σιγά τα ωά , λόγος και αιτία για να κάνει κάποιος ανάρτηση .....

Κι όμως...

Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας, τα συναισθήματα που νιώθει κανείς όταν φτάνει σε μια συμβολική ηλικία , ένα χρονικό ορόσημο ζωής, το πέρασμα από τη νιότη στην ωριμότητα, ή μάλλον να το πω καλύτερα στην ωριμότητα της νιότης.

Να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα, θεμελιώδες...

Είμαι καθ' όλα υγιής. Κι αυτή η διευκρίνηση είναι σημαντική , μια κι αλλιώς αντιλαμβάνεται τη ζωή κάποιος που είναι υγιής κι αλλιώς κάποιος άλλος με προβλήματα υγείας, τέτοια που να αλλοιώνουν την εσωτερική του πραγματικότητα. Κι είναι πολλές φορές που εκείνοι που δεν είναι υγιείς, έχουν καλύτερα ανακλαστικά, περισσότερη δύναμη για να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα της καθημερινότητας που για τους υπόλοιπους μοιάζουν ανυπέρβλητα.Ή αντίθετα πάλι, είναι ένα βήμα πριν παραιτηθούν από την ζωή...
Η αντίληψη της ζωής είναι ετεροβαρής στον άρρωστο και στον υγιή, είτε έτσι είτε αλλιώς...

Όλα αυτά τα δυσοίωνα, περνούν κατ' αρχήν από το μυαλό του 50άρη . Είναι σημαντικό ωστόσο, να μπορείς να τα αγνοείς. Να μην σκέφτεσαι πως τα βιολογικά προβλήματα θα έρθουν αλλά να σκέφτεσαι πως δεν είναι εδώ. Πολλοί άνθρωποι στα 50 (αλλά και πολύ νωρίτερα κάποιες φορές) , μετουσιώνουν την ιδέα μιας επικείμενης ασθένειας σε πρόβλημα καθημερινότητας, χωρίς να υπάρχει λόγος. Κι αυτό το "κόλλημα", όχι μόνο δεν βελτιώνει την ποιότητα ζωής αλλά την καταστρέφει. Προσανατολίζει το άτομο σε μια πραγματικότητα ανύπαρκτη, μέχρι που η ανησυχία ("λες να πάθω την τάδε αρρώστια?") γίνεται εμμονή και η εμμονή μεταμορφώνει ακόμη και άσχετη συμπτωματολογία - πονάει το νύχι ας πούμε και το άτομο υποθέτει πως πλησιάζει έμφραγμα....
Είναι απαραίτητο, ο υγιής άνθρωπος να παραμένει υγιής , πρώτα απ' όλα στο μυαλό.
Να μην είναι υποχόνδριος και αρρωστοφοβικός...

Κι απ' την άλλη την μεριά για να διατηρήσει την καλή του υγεία να μην φτάνει στο άλλο άκρο.

Το να γυμνάζεται κανείς είναι απαραίτητο μέχρι τότε που θα μπορεί να το κάνει, έστω και για ελάχιστη ώρα την ημέρα. Αλλά θεωρώ επίσης εμμονή, να εγκλωβίζεται κανείς σε λάθος πρότυπα υγιεινής ζωής. Δεν είναι ανάγκη να είσαι Σβαρτσενέγκερ για να είσαι υγιής και να αρνείσαι να φας ένα γλυκάκι μήπως και ξεπεράσεις το 110 του δείκτη γλυκόζης στο αίμα, ή μια μπριζολίτσα για να μην φτάσεις τα 200 χοληστερίνη. Ένα - δύο ποτηράκια κρασί την ημέρα δεν θα σε βλάψουν, και μια φορά που λέει ο λόγος , αν γίνεις στουπί από το πιοτό για χαρά ή για λύπη, είναι μέρος της ζωής και των στιγμών που θα συνθέτουν στο μυαλό σου μια πραγματικότητα που αγάπησε τη ζωή και δεν την φοβήθηκε...

Άλλωστε λένε πως όποιος δεν φοβάται πεθαίνει μια φορά, όποιος φοβάται πεθαίνει κάθε μέρα...

Είμαι υγιής και ευδιάθετος... Νιώθω παραγωγικός και δημιουργικός όσο ποτέ άλλοτε...Χρωστάω πολλά στην οικογένεια μου, την γυναίκα μου και τα δυο παιδιά και την ενέργεια που μου δίνουν με την αγάπη τους...Ενέργεια μου δίνουν επίσης τα χόμπι μου , κιθάρα, λογοτεχνία  και ζωγραφική. Πιστεύω πως οι εξωεπαγγελματικές δραστηριότητες κι ενασχολήσεις , απομακρύνουν τον άνθρωπο από την δίνη των προβλημάτων και του προσφέρουν μια όαση στην έρημο της καθημερινότητας...

Θα ήθελα μονάχα  να ήμουν περισσότερο οργισμένος για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα και σ' όλο το κόσμο, για την διαφθορά, την φαυλότητα, την υποκρισία, το ψέμα κι όλες αυτές τις έννοιες που περικλείουν μέσα τους οι λέξεις  πολιτική και πολιτικοί, αλλά μάλλον το αίμα μου κυλάει πια με πιο αργούς ρυθμούς, ή μ' έχει απορροφήσει η ανάγκη της οικονομικής επιβίωσης και δεν έχω ανακλαστικά οργής για τις αυτονόητες αιτίες που θα έπρεπε να με "βγάζουν απ' τα ρούχα" μου. Αυτή βέβαια δεν είναι δικαιολογία αλλά αυτοκριτική...

Σε γενικές γραμμές, αν ένας άνθρωπος νιώθει συγκροτημένος, η "κρίση των 50" είναι κατά την άποψη μου μύθος. Κι εδώ που τα λέμε, ο σημερινός 50άρης, δεν έχει καμία σχέση με τον προ εικοσαετίας ακόμη πενηντάρη, ούτε σε εξωτερική εμφάνιση αλλά ούτε και σε ποιότητα ζωής , φτάνει να δει κανείς ταινίες της δεκαετίας 60 και 70 για να αντιληφθεί τις διαφορές ..

Well, i'm fifty and proud of it !!!

Στο κάτω κάτω έχω άλλα τόσα ακόμη χρόνια  για να κάνω τον απολογισμό μου στη διαδρομή της ζωής....

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Randomness


Μια προσπάθεια έκφρασης υπερρεαλισμού.....

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Το γκέμι και το γκρέμι

Να δω πότε επί τέλους οι φωστήρες της κυβέρνησης των ΣοσιαΛΗΣΤΩΝ , θα καταλάβουν πως με το να εξοντώσεις οικονομικά τον κόσμο, δεν γίνεται να εισπράξεις αυτά που προσδοκάς, με αποτέλεσμα υστέρηση εσόδων έναντι του προϋπολογισμού και φυσικά έναντι του περιβόητου μνημονίου.
Σε παιδιά νηπιαγωγείου αν απευθυνθεί κανείς, ξέρουν να  πουν πως σε περίοδο ύφεσης, η αύξηση του ΦΠΑ μειώνει τις πωλήσεις με αποτέλεσμα τη παράλληλη μείωση και των εσόδων του ΦΠΑ. 

Και τα καλά λόγια που λένε οι Ευρωπαίοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, να τ' ακούμε και λίγο βερεσέ. ΞΕΡΟΥΝ πως με την οικονομική εξόντωση των εργαζομένων και των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών, η ελληνική οικονομία βαδίζει ολοταχώς προς το γκρέμι - το γαμώτο είναι πως αυτοί που κρατάνε και το γκέμι, πριν το γκρέμι, θα την κάνουν μ'ελαφρά πηδηματάκια - πάντα στο τέλος έτσι δεν γίνεται στην Ελλάδα της φαυλότητας ?

Τώρα τελευταία ακούγεται - και κανείς δεν διαψεύδει , πλην του Παπουτσή που ανέκρουσε πρύμνα σε μια εβδομάδα , όταν ωρυόταν στο Alter και σήμερα ψελλίζει τα αδικαιολόγητα - πως θα εξισωθεί η φορολογία του πετρελαίου κίνησης με εκείνο της θέρμανσης.....
Είναι αιτία για να βγούμε όλοι στα βουνά με τα όπλα, η υστέρηση στα έσοδα σημαίνει πως όχι μόνο θα πάρουν περισσότερα από εκείνους που δεν έχουν, θα φροντίσουν πρώτα να τους πεθάνουν από το κρύο ! Το κόλπο είναι λέει πως για να καταπολεμηθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων , θα πρέπει να εξισωθεί το πετρέλαιο κίνησης μ' εκείνο της θέρμανσης, δηλαδή να αυξηθεί βαρβάτα η φορολογία στο θέρμανσης και να μειωθεί ελάχιστα στο κίνησης !!! Μα ποιους δουλεύουνε ...Αν κόπτονται για την πάταξη της λαθραίας διακίνησης καυσίμων, ας φορολογήσουν το πετρέλαιο κίνησης ΟΣΟ φορολογούν ακριβώς το θέρμανσης. Με αυτή τη κίνηση , θα έχουν σαν αποτέλεσμα την μείωση του μεταφορικού κόστους , αύξηση των αντίστοιχων πωλήσεων στις αντίστοιχες  υπηρεσίες , με αποτέλεσμα αύξηση και των εσόδων από την άμεση φορολογία. Φυσικά , θα έχουν αντίστοιχη μείωση στα έσοδα φόρων από το πετρέλαιο αυτό καθ' εαυτό, αλλά ένα τέτοιο μέτρο θα είχε αναπτυξιακό προσανατολισμό , είναι μια κατεύθυνση που τα σαΐνια του οικονομικού επιτελείου θα έπρεπε να στοχοποιήσουν σαν άμεση προτεραιότητα μια και η ανάπτυξη είναι το Α και το Ω για να επανέλθει στα συγκαλά της μια οικονομία που νοσεί.

Ωστόσο, αν επαληθευθεί αυτό το σενάριο, δηλ. να συνεχιστεί η φορομπηχτική πολιτική και σ' ένα αγαθό πρώτης ανάγκης για τις πλατιές λαϊκές μάζες  όπως είναι το πετρέλαιο θέρμανσης, το μόνο για το οποίο θα πρέπει να είμαστε σίγουροι , είναι πως αυτός ο συνδυασμός Τρόϊκας - Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ενδιαφέρεται απλά και μόνο να εισπράττει από εκείνους που δεν έχουν άλλα να δώσουν και η οποιαδήποτε αναφορά σε ανάπτυξη, παροχές ή κοινωνική πρόνοια, μόνο θυμηδία μπορεί να φέρει - αν και θα έπρεπε να φέρει κάποτε και ΟΡΓΗ.

Ανατροπή μιας φαύλης καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς ΟΡΓΗ, και δεν ξέρω τι άλλο θα έπρεπε να μας έχουν κάνει ήδη για να οργιστούμε επί τέλους....

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Ρεμέτσο στο φεγγαρόφωτο

Ένα θέμα επηρρεασμένο από το τελευταίο φεγγάρι του Αυγούστου

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Θανατική ποινή επί εσχάτη προδοσία (Ελληνικό Σύνταγμα)

Η Ελλάδα  είναι μια χώρα που έχει καταργήσει την θανατική ποινή - και κατά τη γνώμη μου, είναι σωστή επιλογή ο αποκλεισμός της  σαν μέσο τιμωρίας εκείνου που εγκληματεί, σε μια ευνομούμενη κοινωνία που δεν μπορεί και δεν ΠΡΕΠΕΙ πάνω απ' όλα να αντιμετωπίζει με έγκλημα την εγκληματικότητα. Το οξύμωρο είναι σαφές στην προηγούμενη πρόταση , αν και βέβαια κάποιοι νταήδες στο Τέξας και στη Κίνα,αδυνατούν να βρουν δυο δράμια μυαλό για να το κατανοήσουν....

Ωστόσο, το ελληνικό Σύνταγμα επιτρέπει την θανατική ποινή σε μία και μοναδική περίπτωση...
Αυτή της εσχάτης προδοσίας....

Τι σημαίνει όμως "έσχατη προδοσία" ?

Η έσχατη προδοσία αναφέρεται σαφώς σε εκείνες τις πράξεις που βλάπτουν το γενικό συμφέρον της χώρας, την απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων με δόλο, την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, την παράδοση άνευ όρων της λαϊκής κυριαρχίας σε ξένα συμφέροντα, την κατάργηση του κοινωνικού στάτους, την διάβρωση του κοινωνικού ιστού και του πολιτικού πλαισίου...

Αν το μυαλό σας πάει μονάχα σε αξιόποινες πράξεις στρατιωτικής φύσης, μάλλον ζείτε σε άλλη χώρα. Στη Ψωροκώσταινα του 2010, η αιρετή κυβέρνηση του Γ.Α. Παπανδρέου, είναι υπεύθυνη για το ότι :

- Εκλέχτηκε με πρόγραμμα "σοσιαλιστικό" και αντίθετα επιβάλει νεοφιλελεύθερη πολιτική
- Απεμπόλησε τα κυριαρχικά δικαιώματα παραδίδοντας την διακυβέρνηση σε ξένα συμφέροντα
- Κατέλυσε την δημοκρατία (λαϊκή κυριαρχία) και κυβερνά σαν αρμοστεία προτεκτοράτου
- Διέλυσε το κοινωνικό στάτους, καταργώντας πρωταρχικά δικαιώματα του πολίτη στην εργασία και στην ασφάλιση
- Διέβρωσε  τον κοινωνικό ιστό φορολογώντας τους μη έχοντες και αλλοίωσε το ισχύον πολιτικό πλαίσιο, από τη στιγμή που για κάθε πολιτική της επιλογή υπάρχει αντίστοιχη απαίτηση από το Μνημόνιο του Μηχανισμού Στήριξης
- Υποθήκευσε την κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, έναντι εμπράγματων εξασφαλίσεων των δανειστών μας
- Διαπραγματεύτηκε την εθνική κυριαρχία αντί 110 δις ευρώ με ληστρικά επιτόκια, που στην ουσία διπλασιάζουν την κεφαλαιακή απαίτηση

Για όλα τα παραπάνω, τι στο διάολο επί πλέον έκανε ο Εφιάλτης για να κουβαλάει τον τίτλο του προδότη ανά τους αιώνες ?

Όσο και να χτυπιόμαστε, οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου , Λοβέρδοι και Πάγκαλοι, είναι σήμερα εδώ για να οδηγήσουνε τους Μήδους πως να περάσουν από τις Θερμοπύλες....

Μήπως στα λαϊκά δικαστήρια του μέλλοντος, να θυμηθούμε την διάταξη του Συντάγματος περί εφαρμογής της θανατικής ποινής σε περιπτώσεις εσχάτης προδοσίας ?

Λεβεντόπαιδα της κυβέρνησης τ' ακούτε ?

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Ο Σεκταρισμός* της Σέχτας "Επαναστατών"

* Σεκταρισμός ή Σεχταρισμός (αγγλ. sectarism < λατ. secta) ονομάζεται η αυστηρή προσκόλληση στις πεποιθήσεις μιας σέκτας. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει την στενότητα πνεύματος και την έλλειψη ανεκτικότητας όσον αφορά την στάση και συμπεριφορά ομάδας ατόμων, που παρουσιάζεται σε θρησκευτικό, πολιτικό ή άλλο επίπεδο και εκδηλώνεται με την προσκόλληση σε μια ιδεολογία, δόγμα ή παράδοση με αδιαλλαξία και φανατισμό. Ο σεκταρισμός την περίπτωση αυτή μπορεί να περιλαμβάνει διακρίσεις και αποδοκιμασία προς εκείνους που είναι εκτός σέκτας.
Χρησιμοποιείται επίσης αναφορικά με ομάδες που ενυπάρχουν σε θρησκεύματα ή ομολογίες της ίδιας θρησκείας.

(Βικιπαίδεια)



Δεν μπορούσα να φανταστώ , όταν λίγες μέρες μετά την ανάρτηση που αφορούσε τον ρόλο των δημοσιογράφων στα πολιτικά δρώμενα της χώρας (Ομερτά - http://sabbpat.blogspot.com/2010/07/blog-post.html ), θα ακολουθούσαν τα γεγονότα με την δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια από την Σέχτα "Επαναστατών"...

Διαβάζοντας την προκήρυξη των δολοφόνων και προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω το προφίλ τους, αντιλήφθηκα πάνω απ' όλα πως δεν μπορεί κανείς να λογίζει τον εαυτό του σαν επαναστάτη, σκοτώνοντας τον Σωκράτη Γκιόλια. Χωρίς να θέλω να απαξιώσω το τι αντιπροσώπευε ο εκλιπών σαν δημοσιογράφος, δεν νομίζω πως το σύστημα διαχείρισης εξουσίας "ταρακουνήθηκε" στο ελάχιστο από την απώλεια του. Ακόμη κι ούτε κάν σαν σημειολογικό συμβολισμό να πάρει κανείς τη συγκεκριμένη τρομοκρατική ενέργεια, δεν ξεκινά μια επανάσταση από τον χαμό του Σωκράτη Γκιόλια ή το κλείσιμο του Τρωκτικού . Άλλωστε ποτέ στην Ιστορία, οι μεμονωμένες δολοφονίες δεν μπόρεσαν και δεν θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε μαζικά κινήματα - γιατί αυτό είναι οι επαναστάσεις. Μαζικά κινήματα, που βέβαια δεν μπορούν να βασιστούν στην αμπελοφιλοσοφία, που η συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση ανέπτυξε στην προκήρυξη της, μπερδεύοντας την ιδεατή κοινωνία που οραματίζεται ο συντάκτης της με επαναπροσδιορισμό των ανθρώπινων σχέσεων (!) με την απαξίωση της πλειοψηφίας των πολιτών, μια και οι "επαναστάτες" δεν "δίνουν δεκάρα τσακιστή για την κακομοιριά όλων εκείνων που δεν αντιμάχονται την κατάντια της κοινωνίας"....
Αυτό το τελευταίο είναι μια πολύ στενόμυαλη άποψη για το ποιους τελικά υπερασπίζεται η συγκεκριμένη σέχτα, μια και ο μεροκαματιάρης, ο άνθρωπος του μόχθου και της διπλανής πόρτας, ο εργάτης , ο μισθωτός των 592 ευρώ (πια) είναι ο σημερινός "κακομοίρης" που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το σύστημα, δεν μπορεί να εξεγερθεί, τον πνίγουν τα δάνεια κι ο φόβος για το μέλλον των παιδιών του, και που γι' αυτούς δεν δίνει "δεκάρα τσακιστή" η οργάνωση. Με τέτοιες ατάκες πως μπορεί κανείς να διεκδικήσει ένα λαϊκό έρεισμα για να δικαιολογήσει τις πράξεις του, όταν απομονώνει τον εαυτό του μακριά από τα προβλήματα της μάζας και προβάλει την δική του κοσμοθεωρία για το πως θα έπρεπε να ζει κανείς ?

Οι "αντάρτες των πόλεων ή μαχητές των πόλεων" , όπως θέλουν να ονομάζονται οι ίδιοι, σε άλλο σημείο της προκήρυξης , αναγάγουν σε ύψιστη προτεραιότητα την αντιμετώπιση των οργάνων της ομάδας ΔΙΑΣ (..ξέρετε, την νέα καινοτομία περιπολίας με δύο αναβάτες αστυνομικούς ανά μοτοσικλέτα ) και μιλώντας με γκαγκστερική φρασεολογία (τσογλάνια θα σας γεμίσουμε κουμπότρυπες), θα πίστευε κανείς πως αυτοί οι φουκαράδες αστυνομικοί που τους έβαλε ο Χρυσοχοϊδης δυο-δυο να περιπολούν τους δρόμους, είναι οι πυλώνες του σαθρού μας συστήματος και η μητέρα όλων των δεινών μας.
¨Η κάποιος άλλος, πιο υποψιασμένος, θα 'κλεινε νοερά το μάτι στον συντάκτη της προκήρυξης, μια και μ' όλη αυτή την επιθετικότητα απέναντι στην ΔΙΑΣ, δεν αποδεικνύει τίποτε άλλο παρά το ότι η ΔΙΑΣ (δηλαδή ο Χρυσοχοϊδης εν προκειμένω) κάνει καλά την δουλειά της και δικαίως αναγορεύεται σαν ο υπ' αριθμόν 1 εχθρός της "επανάστασης"....

Σαν να λέμε πως αν "καθαρίσουμε με κουμπότρυπες" όλους τους τροχονόμους, θα επιβάλουμε ένα επαναστατικό μοντέλο κυκλοφοριακής αγωγής στους δρόμους !!!

Ή πάρε το αβγό και κούρευτο...

Δεν ξέρω , αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργος αυτός ο σεχταρισμός της Σέχτας "Επαναστατών" μα τω ΔΙΑ.....

Υ.Γ. Η φωτογραφία με το οπλοστάσιο κάτω από το σύμβολο - λογότυπο της οργάνωσης κατά τα πρότυπα της 17 Νοέμβρη, είναι το λιγότερο ένας φαιδρός μιμητισμός....

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ο μηχανικός κι ο μάνατζερ

Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδημοσιεύσει ανέκδοτο, αλλά το παρακάτω μου στάλθηκε με μέιλ από φίλη, και λέει πολλά περισσότερα από ένα αστείο . Περιγράφει μια πραγματικότητα....

Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί. Μειώνει ύψος και βλέπει έναν άλλο άντρα από κάτω. Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει:

- Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε; Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον...
συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι.

Ο άντρας από κάτω του απαντάει:

- Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων. Βρίσκεσαι
στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες βόρεια γεωγραφικό
πλάτος.

- Μήπως είσαι μηχανικός; ρωτάει ο αιωρούμενος.

- Ναι, είμαι, λέει εκείνος στο έδαφος, πώς το κατάλαβες;

- Κοίτα, ό,τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω με την
πληροφορία που μου έδωσες και το γεγονός παραμένει ότι είμαι ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως τώρα.

Ο από κάτω λέει:
- Kι εσύ πρέπει να είσαι manager.

- Πράγματι! Εσύ πώς το κατάλαβες;

- Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας. Έχεις ανέλθει στο ύψος σου χάρις σε μια μεγάλη φούσκα. Έδωσες μια υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την κρατήσεις, και
περιμένεις από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά σου. Το θέμα είναι ότι
βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση που βρισκόσουν πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά
κάποιο τρόπο, τώρα μοιάζει να είναι δικό μου σφάλμα.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Ομερτά........

Παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στα σημερινά ΝΕΑ της 05.07.2010, και θα το σχολιάσω επισταμένα, αφού ο αναγνώστης κάνει τον κόπο να του ρίξει μια ματιά, στο τέλος της ανάρτησης :


QUOTE



ΠΡΙΝ ΑΠΟ µερικούς µήνες, όταν η χώρα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι χρεοκόπησε, πολλοί προσπάθησαν να καταλάβουν τι συνέβη και τι πήγε στραβά.

ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ βρήκαν την εύκολη εξήγηση. Η χώρα, αποφάνθηκαν, έπεσε έξω επειδή «κάποιοι έκλεψαν τα λεφτά!». Ποιοι «τα έκλεψαν»; Στοιχειώδες! Τα έκλεψαν οι διεφθαρµένοι πολιτικοί και οι επιτήδειοι της διαπλοκής.

Η ΕΞΗΓΗΣΗ µπορεί να έµοιαζε βλακώδης αλλά ήταν βολική. Εµπεριείχε ταυτοχρόνως έναν θύτη και ένα θύµα. Στον ρόλο του θύµατος: ο αγνός και άσπιλος ελληνικός λαός που δεν είχε καµία ευθύνη, ούτε καµία συµµετοχή στη χρεοκοπία της χώρας, αλλά τώρα καλείται να πληρώσει τα σπασµένα. ΕΥΛΟΓΩΣ, ΟΙ ακοίµητοι προστάτες του λαού στα τηλεοπτικά πρωινάδικα λανσάρισαν το αυτονόητο αίτηµα: «φέρτε πίσω τα κλεµµένα». Ο κάθε ανόητος µπορούσε έτσι να βαυκαλίζεται πως αν έλθουν πίσω κάποια «κλεµµένα», το ΔΝΤ δεν θα µειώσει τους µισθούς και τις συντάξεις.

ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ, όµως, τα λεφτά; Το ερώτηµα παραµένει. Στην εύλογη αυτή απορία, ο Πάγκαλος έδωσε µια διαφορετική απάντηση. «Τα λεφτά τα φάγαµε όλοι µαζί σε µισθούς, επιδόµατα και φακελάκια». Η ΕΞΗΓΗΣΗ αυτή είναι ενδεχοµένως λιγότερο βολική αλλά παρουσιάζει ένα σοβαρό πλεονέκτηµα: επιβεβαιώνεται από διάφορα γεγονότα. ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, ας πούµε, την ετήσια έκθεση του Επιθεωρητή Δηµόσιας Διοίκησης θα αποκοµίσει την ισχυρή εντύπωση ότι τα λεφτά δεν φαγώθηκαν από εκείνους που θέλουµε να νοµίζουµε αλλά από κάποιους άλλους, λιγότερο επιφανείς και περισσότερο σαν κι εµάς.

ΕΝΑΣ ΤΥΧΑΙΟΣ συνδικαλιστής του υπουργείου Πολιτισµού βρέθηκε να έχει στον λογαριασµό του εννέα εκατοµµύρια ευρώ ενώ µια απλή διευθύντρια του υπουργείου Υγείας αµειβόταν για να µετέχει σε τριάντα µία επιτροπές (αριθµός: 31)!

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να πολλαπλασιάσω τα παραδείγµατα εγκληµατικής κακοδιοίκησης και ανεµπόδιστης φαυλοκρατίας. ΚΑΛΑ ΚΑΠΩΣ έτσι αξίζει ίσως να αναρωτηθούµε: µήπως τα λεφτά δεν τα έφαγε τόσο η διαφθορά και η διαπλοκή των ολίγων όσο η φαυλότητα των πολλών;

ΜΗΠΩΣ ΦΑΓΩΘΗΚΑΝ σε παροχές από ανύπαρκτα χρήµατα και σε κοινωνικές πολιτικές µε δανεικά; Μήπως πετάχτηκαν σε συντάξεις χωρίς εισφορές και σε χαριστικές ρυθµίσεις για όποιον φώναζε περισσότερο;

ΜΗΠΩΣ ΣΠΑΤΑΛΗΘΗΚΑΝ σε ένα πολυτελές και ανίκανο κράτος, το οποίο λειτουργούσε µόνο ως κοµµατικός στρατός;

ΜΗΠΩΣ ΣΚΟΡΠΙΣΤΗΚΑΝ σε ένα γιγαντιαίο και τερατώδες αλισιβερίσι εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων που αγκάλιασε το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας; Μήπως φαγώθηκαν κυρίως από εκείνους που τώρα καµώνονται ότι δεν ξέρουν τίποτα;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΥΤΗ η εξήγηση ούτε αρέσει ούτε βολεύει. Δεν ενοχοποιεί τους λίγους, ούτε αθωώνει τους πολλούς. Δεν βοηθάει στην τηλεθέαση των πρωινάδικων. Μήπως, όµως, είναι η σωστή;



UNQUOTE


Αγαπητέ κ. Πρετεντέρη,
Δεν διαφωνώ καθόλου πως μερίδα του ελληνικού λαού, συμμετείχε στη διαφθορά ενός συστήματος διαχείρισης εξουσίας που επέβαλε ο δικομματισμός τα τελευταία 36 χρόνια.... Ωστόσο , οι "πράσινοι" και οι "γαλάζιοι" χειροκροτητές, αναπόσπαστο κομμάτι της φαυλότητας ενός σάπιου - κατ ' επίφαση δημοκρατικού - καθεστώτος, δεν αποτελούν την πλειοψηφία του κόσμου που καλείται σήμερα να πληρώσει το "μάρμαρο"...


Με λίγα λόγια, παραπάνω από το 90% του απλού λαού, δεν έχουν "μπάρμπα στη Κορώνη" κι εν πάσι περιπτώσει, δεν μπορούμε ούτε να τσουβαλιάζουμε σαν συν - υπαίτιους την πλειονότητα του κοσμάκη - ακόμη κι αυτών των απερίγραπτα ρομαντικών "ανόητων" , που επένδυσαν το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους , στη "σοσιαλιστική"  προοπτική που ευαγγελίστικε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ με κεντρικό σύνθημα το "υπάρχουν λεφτά" -  αλλά παράλληλα ούτε μπορούμε να συμψηφίσουμε  τις όποιες ευθύνες αναλογούν στις πολιτικές επιλογές (ψήφος) του καθένα από εμάς, με εκείνες εκέινων που διαχειρίστικαν   την πολιτική εξουσία και κατ' επέκταση την νομοθετική , δικαστική , όπως τέλος εκείνη του Τύπου , που αν μου επιτρέπετε κύριε Πρετεντέρη εσείς και το συνάφι σας  - θα μπορούσα να πω σε παγκόσμια εμβέλεια - θα έπρεπε αυτοδίκαια να επωμισθείτε την κύρια ευθύνη για την συγκάλυψη μύριων όσων σκανδάλων δε μπόρεσαν ποτέ να δουν το φως της αλήθειας, παρά μόνο σαν πηχιαίοι τίτλοι στις εφημερίδες και στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ, όπου εργάζεστε...


Αναρωτηθείτε κ. Πρετεντέρη, πως στο καλό στον αιώνα της πληροφορικής, η τελευταία μεγάλη δημοσιογραφική αποκάλυψη  σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν εκείνη των  Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν της Washington Post αναφορικά με το σκάνδαλο Watergate και την  εξ αναγκασμού παραίτηση του προέδρου Νίξον, κι ότι έκτοτε τα ΜΜΕ δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να χειραγωγούν συνειδήσεις και να διαμορφώνουν γνώμες , εκείνων που εμπιστεύονται ακόμη εσάς και το "συνάφι" σας - με το συμπάθιο για την απαξιωτική διάθεση που αποκαλύπτει ο όρος...


Κ. Πρετεντέρη, είστε μέρος του συστήματος που δεν κατάφερε να ξεμπροστιάσει  κανέναν εναπόδεικτα ένοχο πολιτικό για όσα όλοι εσείς στα "μέσα και στα έξω" γνωρίζετε, αλλά αδυνατείτε να αναδείξετε, εγκλωβισμένοι στην "ομερτά" της off the record δεοντολογίας... Ένας Ζαχόπουλος, ένας Θέμος Αναστασιάδης , άντε κι ένας Κουκοδήμος , ήταν οι μεγάλες δημοσιογραφικές επιτυχίες ενός κυκλώματος δημοσιογραφίσκων  τύπου Τριανταφυλλόπουλου, που μαζί με εσάς και την παρέα σας αλλά και με ότι  αντιπροσωπεύει ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος σήμερα στην Ελλάδα, αναγκαστικά  δημοσιοποιήσατε με "έντεχνο" τρόπο, κουκουλώνοντας τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες των ηθικών αυτουργών...
Με τη δική σας συμβολή κ. Πρετεντέρη, κανείς από τους πολιτικούς υπεύθυνους των σκανδάλων που ρήμαξαν την χώρα μας  δεν θα πάνε φυλακή - είμαι σίγουρος πως η κ. Μαντέλη είπε την αλήθεια για το Βατοπέδι αλλά είμαι κι άλλο τόσο σίγουρος , πως θα είναι κι η μοναδική που θα βρεθεί πίσω από τα σίδερα.....


Πριν λοιπόν αναρωτηθείτε για το πόσοι εκ των συμπολιτών μας είναι συνυπεύθυνοι στο μοναδικά παγκόσμιο φαινόμενο της συνένοχης με τους πολιτικούς διαχειριστές εξουσίας αρπαχτής, καλά θα κάνετε να δείτε λίγο και τη δική σας τη καμπούρα  - και η αιχμή δεν είναι φυσικά προσωπική , αλλά αφορά μια συντεχνία που μαζί με τους πολιτικούς και τους δικαστικούς,  έκανε τα πάντα για να ΜΗΝ υπηρετήσει την αλήθεια.....



Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Το κόλπο με τη διάσωση της χώρας....

.."Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα..."

John Fidgerald Kennedy - Inauguration speech

..."Προέχει η διάσωση της χώρας ..."

Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου - Απάντηση από Βρυξέλες στην ερώτηση αν αισθάνεται καλά για τις επαχθείς ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις


Η έννοια της πατρίδας ή καλύτερα ο πατριωτικός ιδεατισμός , ήταν ανέκαθεν το απόλυτο όπλο της εξουσίας για τη χειραγώγηση των μαζών, ιδίως στις περιπτώσεις εκείνες που με το πρόσχημα του κινδύνου για τη χώρα, το κράτος επιβάλει μέτρα αντιλαϊκά ....
Ο Μπενίτο Μουσολίνι, σε ομιλία του προς το υπουργικό του συμβούλιο, παραμονές της ιταλικής εισβολής στην Ελλάδα, είχε πει το μνημειώδες "armiamoci ed andate ", δηλ. "παίρνουμε τα όπλα και πηγαίνετε" - έχει ακριβώς την ίδια σημασία που  εκφράζει ο πολιτικός αμοραλισμός του Γ.Α. Παπανδρέου, όταν ανακοινώνει τη λήψη μέτρων που αφορούν τις πλατιές λαϊκές μάζες , αλλά όχι τον ίδιο ή τον πολιτικό κόσμο ευρύτερα. Το "προέχει να σώσουμε τη χώρα", όταν ο δημοσιογράφος ρώτησε τον έλληνα πρωθυπουργό  αν αισθάνεται καλά με τη λήψη μέτρων στο ασφαλιστικό, δεν αφορά τη δική του σύνταξη, ούτε των παιδιών του , ούτε όλων των επί γης βολεμένων. Μιλά στο α' πρόσωπο πληθυντικού, αλλά δεν μιλά για τη δική του τσέπη, μιλά για την τσέπη του ελληνικού λαού, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, το δικό μας ζοφερό μέλλον κι όχι το δικό του.

Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους...

Πως σώζεται η χώρα όταν διαβάζοντας κανείς το Μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με τη τρόικα , αντιλαμβάνεται πως η οικονομική "στήριξη" δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια  ενυπόθηκη λήψη δανείου με τους πλέον επαχθείς όρους ? Η παρακάτω αποστροφή περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο - Η δανειολήπτρια Ελλάδα «παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει σε σχέση με τα περιουσιακά της στοιχεία»  -
πράγμα που σημαίνει πως είτε έτσι είτε αλλιώς, τα πάντα έχουν υποθηκευθεί , προκειμένου να μας δανείσουν οι ξένοι και το ΔΝΤ με τα 110 δις ευρώ για τα επόμενα 3 χρόνια . Αν δεν είναι αυτή μια πράξη δοσιλογισμού , τότε τι στο καλό είναι ?


 Το πραγματικό ξεπούλημα όμως είναι αυτό που το Μνημόνιο απαιτεί -  την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα συρρικνώνει την σύνταξη στο 50% του μέσου όρου μισθών ολόκληρου του εργασιακού μας βίου - και που ο Λοβέρδος κι ο Παπακωνσταντίνου , δήθεν διαπραγματεύονται για να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες εις βάρος των μισθωτών και μεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών. Οι αποφάσεις είναι προειλημμένες και οι προς διαπραγμάτευση λεπτομέρειες ούτε κάν αναφέρονται στο Μνημόνιο, γεγονός που σημαίνει πως η τρόικα δεν ενδιαφέρεται γι' αυτές. Στο τέλος θα βγει ο Λοβέρδος και θα μας πει :
"Πετύχαμε 40 χρόνια εργασίας ενώ η τρόικα ζητούσε 42...
Πετύχαμε σύνταξη στα 65 για όλους όταν οι ξένοι ζητούσαν στα 67...
Πετύχαμε σύνταξη στο 52% του μέσου όρου μισθοδοσίας σε όλο τον εργασιακό βίο, όταν η τρόικα ήθελε να πέσει στο 48%...
Πετύχαμε ,πετύχαμε, πετύχαμε...."


Armiamoci ed andate.....


* Το Μνημόνιο μπορεί κανείς να το διαβάσει ολόκληρο στο τεύχος 34 των Επικαίρων - http://m-epikaira.gr 

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Τα παιδιά τα σπουδαγμένα




Το είχα πει από τη πρώτη στιγμή , πως το οικονομικό επιτελείο των κολεγιόπαιδων της κυβέρνησης, μεγαλωμένα με τις μονεταριστικές αντιλήψεις των οικονομολόγων που διδάσκουν στα Harvard, τα Princeton, τα Yale , τα London School of Economics και όλα εκείνα τα ευαγή ακαδημαϊκά ιδρύματα όπου όοολοι οι νεοέλληνες έχουν πρόσβαση και στέλνουν τα παιδιά τους  , έχουν σαν φάρο της πολιτικής τους συνείδησης - αν υπάρχει και τέτοια - τον καπιταλισμό της Wall Street και όχι τον ανθρωποκεντρικό καπιταλισμό του Κέινς .

Όταν μιλάει ο υπουργός οικονομικών για την "ρύθμιση των αγορών", οι αγορές αυτές δεν είναι παρά ένας απρόσωπος μηχανισμός που διαμορφώνει το παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό όπως βολεύει τους σπεκουλαδόρους, τους χρηματιστές, τους τραπεζίτες, τους νόμιμους τζογαδόρους των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οίκων που τζογάρουν στην άνοδο ή πτώση του ευρώ, την χρεοκοπία μιας χώρας, κάτι σαν over και under στοιχήματος... Αυτό που είναι σε τελική ανάλυση η σημασία της  "ρύθμισης που επιβάλουν οι αγορές" , δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποφάσεις που παίρνει η Goldman Sachs, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Όταν λοιπόν ο κ. Παπακωνσταντίνου, λέει πως ήταν μονόδρομος τα μέτρα εις βάρος των ασθενέστερων τάξεων εν όψει πτώχευσης της χώρας, δεν έχει καμιά διαφορά  από το να σου πει η Πολιτεία κατάμουτρα πως σου παίρνει ότι έχεις και δεν έχεις για να μπορέσει να αποπληρώσει τους τόκους ομολόγων που κρατούν στα χέρια τους αυτά ακριβώς τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα - δηλ. οι απρόσωπες, αδίστακτες, κερδοσκοπικές αγορές που βάζουν στοίχημα αν θα πεθάνεις ή κατ' άλλους μέχρι πόσο μπορείς ν' αντέξεις, δεδομένης της βέβαιης οικονομικής εξόντωσης σου...

Πτωχεύει ο κόσμος για να μην πτωχεύσει το κράτος λοιπόν ?

Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος... Η άλλη πλευρά  είναι, πως όλη αυτή η ιστορία δεν αφορά μόνο τη δική μας γενιά, είναι η βίαιη χωρίς όρους κατάργηση όλων των εργασιακών κεκτημένων με αγώνες και αίμα ανά τους αιώνες και που βέβαια θα διαμορφώσει τους όρους εργασίας και τα ασφαλιστικά δικαιώματα  - όρος κατ'επίφαση αφού δεν υπάρχει πια θεμελιώδες δικαίωμα στην ασφάλιση -  από τούδε και στο εξής....
 Ο παγκόσμιος καπιταλισμός της Wall Street, με πρόσχημα την υπέρμετρη αναπτυξιακή πορεία της Κίνας , της Ινδίας , της Μαλαισίας και όλων εκείνων των οικονομιών που βασίζονται στην εργασιακή σκλαβιά, αντί να βάλει σαν στόχο να ανεβάσει το επίπεδο των εργασιακών όρων αυτών των χωρών σύμφωνα με τα δυτικά στάνταρντς, προτιμά, είναι πιο εύκολο και πιο προσοδοφόρο, να υποβιβάσει τα δικά μας στάνταρντς στα επίπεδα εξαθλίωσης για να μπορέσει να ανταγωνιστεί τις αναπτυσσόμενες οικονομίες....
Αυτό δεν λέει κι ο Ντομινίκ Στρος - Κάν ? Η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας - και σε λίγο της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, γιατί όχι της Μεγ. Βρετανίας, της Γαλλίας και αυτής ακόμη της Γερμανίας - εξαρτάται από το εργασιακό κόστος...(!!!)
Άρα, η μοναδική λύση - ο μονόδρομος κατά τη προσφιλή έκφραση των ελλήνων σοσιαΛηστών - είναι να διαμορφώσουμε τους εργασιακούς όρους κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί αν θέλουμε να επιβιώσουμε στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα...

Με τα λίγα οικονομικά ωστόσο που κατέχω, αναρωτιέμαι σ' ένα οικονομικό τοπίο εργασιακού μεσαίωνα, πως μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς κατανάλωση - για να μη ξεχνάμε πως αυτή είναι η εναλλακτική ονοματολογία του καπιταλισμού , ο καταναλωτισμός. Αν φτάσουμε να εξαθλιώσουμε τους καταναλωτές σε επίπεδα πλήρους ένδειας, πως μπορεί να επιβιώσει ο καταναλωτισμός ?


Τι σας διδάσκουνε στα Χάρβαρντς ωρέ λεβέντες ?

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Τυχαίο ?



Το ότι επί 36 συναπτά έτη, αυτοί οι δυο,  μαζί με τους Παπανδρέου και τους Καραμανλήδες , μας δουλεύουν ψιλό γαζί όλοι μαζί,  κι ο κοσμάκης ακόμη τους ψηφίζει, είναι τυχαίο ?
Δεν νομίζω..............

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Ισραήλ : Πως δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα

Ο Ισραηλινός στρατός, το ένοπλο προσωπείο ενός φασιστικού καθεστώτος, αφού δολοφόνησε εννέα ανθρώπους και τραυμάτισε άγνωστο αριθμό ακτιβιστών στο τουρκικό πλοίο , παρουσίασε βίντεο όπου παρουσιάζονται οι επιβάτες του πλοίου που μετέφερε την ανθρωπιστική βοήθεια στη πολύπαθη Λωρίδα της Γάζας, να επιτίθενται με στυλιάρια εναντίον των εισβολέων, που με τη σειρά τους και προκειμένου να αμυνθούν έκαναν χρήση των όπλων τους ....
Κατά την ισραηλινή προπαγάνδα, τίποτε το επιλήψιμο να κατεβαίνουν πάνοπλοι σαν αστακοί οι ισραηλινοί στρατιώτες στο κατάστρωμα του πλοίου με σκοπό να το καταλάβουν...Σαν να λέμε, έρχεται κάποιος μέσα στο σπίτι μας για να μας κακοποιήσει και μεις τον αφήνουμε να κάνει τη δουλειά του ανενόχλητα...

Μπάτε σκύλοι αλέστε ή το δικαίωμα του δολοφόνου στην αυτοάμυνα !

Ο πρωτοφανής αυτός τσαμπουκάς, το ισχυρό ράπισμα στους παγκόσμιους θεσμούς και τις αξίες, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής από την προκλητική στάση των ισραηλινών κονκισταδόρες,  θα περάσει και πάλι χωρίς τη παραμικρή συνέπεια, ιδίως τώρα που είναι γνωστό και με τη βούλα αποδεκτό, πως  ο πανίσχυρος μπάτσος των αμερικάνων στη Μέση Ανατολή διαθέτει και πυρηνικά όπλα....

Είναι τραγική ειρωνεία ο συνειρμός που αυτόματα έρχεται στο μυαλό των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων και παραλληλίζει τις πράξεις των Ισραηλινών με τις θηριωδίες των ναζί εναντίον του εβραϊκού έθνους , στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο... Οι γκαιμπελικές μέθοδοι αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης με την προπαγάνδα του ψεύδους, βρήκαν άξιους επίγονους τα πρώην θύματα του  ναζισμού και σημερινούς θύτες , όχι μόνο του παλαιστινιακού λαού αλλά και της παγκόσμιας ελπίδας για ένα κόσμο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, που να μην διαφοροποιεί τους λαούς ανάλογα με τον πλούτο, την ισχύ, το χρώμα, την φυλή ή και την θρησκεία...

Είμαι περίεργος να δω την αντίδραση όχι μόνον των αμερικανών, αλλά της διεθνούς κοινότητας στο σύνολο της...
Μία από τα ίδια ? Ούτε ένα τόσο δα καταδικαστικό ψήφισμα στον ΟΗΕ ?

Ως πότε η ανθρωπότητα θα ανέχεται αυτή τη συμπεριφορά του ισραηλινού φασισμού ατιμωρητί , χωρίς τη παραμικρή συνέπεια ?

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Πρόβα ταγκό

Σε μια περίοδο που όλα πάνε στραβά κι ανάποδα, είπα να βάλω μια ανάρτηση που να μην έχει σχέση με την τρομοκρατία της οικονομολαγνείας των ΜΜΕ και την απαξίωση της πολιτικής ζωής - όχι μόνο στη χώρα μας πια , αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο...

Το διέξοδο στα αδιέξοδα μου, έχει τίτλο "Πρόβα ταγκό" και το τελείωσα πριν από ένα μήνα περίπου...
Το θέμα είναι παραλλαγή της αφίσας που κυκλοφορεί εδώ και 2-3 μήνες για το σόου Tanguera , φυσικά προσπάθησα να αποφύγω την φωτορεαλιστική προσέγγιση .....

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Αιδώς Αργείοι

Στην τελευταία ανάρτηση, έκλεισα το κείμενο με την επισήμανση πως η σημερινή κυβέρνηση, θα καλούνταν  τελικά να αντιμετωπίσει την δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στον πολιτικό της αμοραλισμό και στον μονόδρομο της λιτότητας που οδηγεί το έθνος, εγκλωβισμένη μέσα στις νεοφιλελεύθερες λύσεις που επιδιώκει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, για να αντιμετωπίσει κρίσεις που δημιουργεί το ίδιο - όπως συμβαίνει καλή ώρα με τη χώρα μας...

Φυσικά, δεν περίμενα πως η εξέγερση της προηγούμενης Τετάρτης, θα μπορούσε να καταλήξει στη τραγωδία που κατέληξε, με την προβοκατόρικη επίθεση στη Marfin και τον θάνατο 4 αθώων συμπολιτών μας - συμπεριλαμβανομένου του αγέννητου βρέφους της εγκύου ...
Δεν πιστεύω πως ο "πόλεμος" για το δίκαιο του πολίτη και την προάσπιση των δικαιωμάτων του απέναντι στη κυβερνητική αυθαιρεσία και αναλγησία, πρέπει να έχει παράπλευρες απώλειες - τουλάχιστον όχι από την πλευρά που υποτίθεται πως μάχεται για την ακεραιότητα των κεκτημένων της.
Τα γεγονότα ήταν αρκούντως τραγικά για να μην έχω την παραμικρή διάθεση τόσες μέρες να γράψω, να εκτονώσω την οργή μου, να φωνάξω πως είναι άδικο όλο αυτό το σκηνικό, μάλλον στο dna μου έχει θρονιαστεί το γονίδιο του καλοπερασάκια και της προσωπικής βόλεψης, πιθανότατα να διανύω μια λανθάνουσα περίοδο ενός συνειδησιακού altzheimer, έστω κι αν η οικονομική κρίση, δεν μ' έχει προσπεράσει ούτε επαγγελματικά ούτε - κυρίως- ψυχολογικά...

Είναι μια περίεργη κατάσταση όλο αυτό που ζούμε...

Οι φίλοι κρύβονται...

Σαν να 'χει μπει ο καθένας βαθιά μέσα στο καβούκι του, να βιώνει μια "ψυχροπολεμική" κατάσταση μόνος του , έχουμε φτάσει στο σημείο να μην έχουμε το κουράγιο να μοιραστούμε τα ΚΟΙΝΑ μας βάσανα, κάτι σαν να μην θέλουμε να μεταδώσουμε ο ένας στον άλλον την έλλειψη ελπίδας - ίσως γιατί ξέρουμε πως ούτε να πάρουμε, ούτε να δώσουμε μπορούμε πια ελπίδα.
Ούτε να συμπονέσουμε πια μπορούμε. Γιατί ο οίκτος για τις ζωές που χάθηκαν, θα 'πρεπε να 'χει γίνει οργή...
Ο θρήνος να έχει γίνει το ποτάμι που θα συμπαρασύρει την προοπτική της εξαθλίωσης μας, το αντίκρυσμα γι' αυτές τις ζωές που έφυγαν πάνω στην καλύτερη , στη πιο δημιουργική ηλικία...
Που φύγανε το ίδιο άδικα - σαν τα μέτρα που πήρε μια κυβέρνηση που ανερυθρίαστα θέλει να λέγεται "σοσιαλιστική"...

Ανάκατες, άναρχες σκέψεις, ανάμικτα συναισθήματα στο μέσο μιας γενικής "θολούρας", τα ΜΜΕ μας πήραν τα μυαλά και τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν , ο Λοβέρδος να μην μπορεί να ψελλίσει τίποτε απέναντι στην γιαγιά που παίρνει σύνταξη 700 ευρώ κι έχει έξοδα 1000 κάθε μήνα - ένα συγγνώμη βρε κερατάδες για την ληστεία που επιτελείτε σε βάρος του κόσμου που σας πίστεψε και σας εμπιστεύθηκε τις τύχες του...

Σας ψήφισε γιατί του λέγατε πως "λεφτά υπάρχουν..."
Πως θα φορολογήσετε τις τράπεζες, το μεγάλο κεφάλαιο και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία..
Θα διαχωρήσετε το κράτος από την εκκλησία και θα την φορολογήσετε..
Θα μειώσετε τους εξοπλισμούς...
Θα αυξήσετε τη χρηματοδότηση στη παιδεία και στην υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ...

Δώσατε ψεύτικο όραμα και ψεύτικες ελπίδες...

Αιδώς Αργείοι..............................

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Αυτόματος Μηχανισμός Προσαρμογής των συντάξεων σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής

Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε την εξουσία για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση, τον Οκτώβρη του 1981, μία από τις πρώτες του προτεραιότητες - άσχετα αν ιστορικά και με οικονομοπολιτικούς όρους πολλοί θεωρούν το όλο project λάθος - ήταν να αυξήσει  (...μάλλον ανορθόδοξα) την αγοραστική δύναμη του Έλληνα μισθωτού κι εργαζομένου, στα πλαίσια της κοινωνικής του πολιτικής και με βάση τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Ο μισθός από 3 κι εξήντα, διπλασιάστηκε σχεδόν από τη μια μέρα στην άλλη. Καλώς ή κακώς, θεωρώ πως η μεταβολή τότε, ήταν αναγκαία, ίσως να έπρεπε να γίνει ηπιότερα - ωστόσο κάτι έπρεπε να γίνει....Κι όταν η μισθολογική κατάσταση των εργαζομένων έφτασε σε κάποια αξιοπρεπή επίπεδα, το οικονομικό  επιτελείο της κυβέρνησης θέσπισε την περίφημη ΑΤΑ  (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή) , για να μπορεί η αγοραστική δύναμη του πολίτη να παραμείνει σε αξιοπρεπή επίπεδα, αφομοιώνοντας την όποια αύξηση του τιμαρίθμου αυτόματα.

Σήμερα, κοντά 30 χρόνια μετά, έχουμε έναν άλλον Παπανδρέου , τον Γιώργο τον Γ' τον Μεγαλοπρεπή, να θεσπίζει έναν άλλον Αυτόματο Μηχανισμό, που δεν αφορά ωστόσο την διόρθωση στο μισθό των εργαζομένων, αλλά την (ανα)προσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής !!! Σήμερα δηλαδή που το προσδόκιμο ζωής είναι στα 78,5 χρόνια για την Ελλάδα , ο εργαζόμενος θα βγαίνει στην σύνταξη στα 65 και είμαι σίγουρος πως μέσα σε λίγο καιρό θα έχουμε αποδεχθεί τα 67 χρόνια με το ίδιο προσδόκιμο, σαν αποτέλεσμα της πίεσης στην επαναδιαπραγμάτευση των κριτηρίων δανειοδότησης μας από την τρόικα . Το μέτρο, παρ'ότι δεν έχει ουσιαστική αξία μια και όλοι θα αρχίσουμε να πεθαίνουμε σαν τα ποντίκια από τα 55 μας από την εξαθλίωση που μας σέρνει η κυβέρνηση, έχει ωστόσο συμβολική σημειολογία μια και προτείνεται στα πλαίσια των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει εξαγγείλει ο "σοσιαλιστής" πρωθυπουργός μας για τη διάσωση του έθνους από την χρεωκοπία...

Η αντιδιαστολή στη πολιτική των δύο ανδρών πατέρα και γιου είναι προφανής....

Ο Παπανδρέου Segnor παρ' ότι έκανε χωρίς αμφιβολία λάθη στην άσκηση της πολιτικής του, ωστόσο και το ιδεολογικό του στίγμα καθόρισε με την διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη και πολιτικός με όραμα αποδείχτηκε πως ήταν...
Ο γιος του αποδεικνύεται πολύ κατώτερος των περιστάσεων , πραγματικό ανδρείκελο και φυσικά ποτέ δεν είχε κι ούτε πρόκειται να έχει  όραμα...
Είναι ξεκάθαρος πολιτικός αμοραλισμός να λες πως προκειμένου να πληρώνεις τον υπέργηρο συνταξιούχο, να τον κρατάς στην εργασία χούφταλο, εξαθλιωμένο από την ανέχεια, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας για την οντότητα του.
Είναι πολιτική ανευθυνότητα να λες πως επιτρέπεται η απόλυση με μειωμένη αποζημίωση - είμαι σίγουρος πως σε λίγους μήνες θα καταργηθεί εντελώς η αποζημίωση - κι από την άλλη να θεσπίζεις όρια συνταξιοδότησης σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής, από τη στιγμή που ο εργοδότης με την ευκαιρία που του δίνεις να απολύει χωρίς αποζημίωση, δεν θα κρατά κανέναν που να έχει υπερβεί τα 60 στη δουλειά του...

Με τις αντιφατικές ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση χάριν της υποτιθέμενης χρεωκοπίας της χώρας, δείχνει ανάλγητη, απρόσωπη, αφερέγγυα να διαχειριστεί τις τύχες ενός ολόκληρου λαού και πιστεύω πως πολύ σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την εξέγερση των μαζών  ενάντια στις επιλογές της...

Το ελπίζω τουλάχιστον....