Έγινα 50 ετών χτες 07.10.2010 !!
Σιγά τα ωά , λόγος και αιτία για να κάνει κάποιος ανάρτηση .....
Κι όμως...
Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας, τα συναισθήματα που νιώθει κανείς όταν φτάνει σε μια συμβολική ηλικία , ένα χρονικό ορόσημο ζωής, το πέρασμα από τη νιότη στην ωριμότητα, ή μάλλον να το πω καλύτερα στην ωριμότητα της νιότης.
Να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα, θεμελιώδες...
Είμαι καθ' όλα υγιής. Κι αυτή η διευκρίνηση είναι σημαντική , μια κι αλλιώς αντιλαμβάνεται τη ζωή κάποιος που είναι υγιής κι αλλιώς κάποιος άλλος με προβλήματα υγείας, τέτοια που να αλλοιώνουν την εσωτερική του πραγματικότητα. Κι είναι πολλές φορές που εκείνοι που δεν είναι υγιείς, έχουν καλύτερα ανακλαστικά, περισσότερη δύναμη για να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα της καθημερινότητας που για τους υπόλοιπους μοιάζουν ανυπέρβλητα.Ή αντίθετα πάλι, είναι ένα βήμα πριν παραιτηθούν από την ζωή...
Η αντίληψη της ζωής είναι ετεροβαρής στον άρρωστο και στον υγιή, είτε έτσι είτε αλλιώς...
Όλα αυτά τα δυσοίωνα, περνούν κατ' αρχήν από το μυαλό του 50άρη . Είναι σημαντικό ωστόσο, να μπορείς να τα αγνοείς. Να μην σκέφτεσαι πως τα βιολογικά προβλήματα θα έρθουν αλλά να σκέφτεσαι πως δεν είναι εδώ. Πολλοί άνθρωποι στα 50 (αλλά και πολύ νωρίτερα κάποιες φορές) , μετουσιώνουν την ιδέα μιας επικείμενης ασθένειας σε πρόβλημα καθημερινότητας, χωρίς να υπάρχει λόγος. Κι αυτό το "κόλλημα", όχι μόνο δεν βελτιώνει την ποιότητα ζωής αλλά την καταστρέφει. Προσανατολίζει το άτομο σε μια πραγματικότητα ανύπαρκτη, μέχρι που η ανησυχία ("λες να πάθω την τάδε αρρώστια?") γίνεται εμμονή και η εμμονή μεταμορφώνει ακόμη και άσχετη συμπτωματολογία - πονάει το νύχι ας πούμε και το άτομο υποθέτει πως πλησιάζει έμφραγμα....
Είναι απαραίτητο, ο υγιής άνθρωπος να παραμένει υγιής , πρώτα απ' όλα στο μυαλό.
Να μην είναι υποχόνδριος και αρρωστοφοβικός...
Κι απ' την άλλη την μεριά για να διατηρήσει την καλή του υγεία να μην φτάνει στο άλλο άκρο.
Το να γυμνάζεται κανείς είναι απαραίτητο μέχρι τότε που θα μπορεί να το κάνει, έστω και για ελάχιστη ώρα την ημέρα. Αλλά θεωρώ επίσης εμμονή, να εγκλωβίζεται κανείς σε λάθος πρότυπα υγιεινής ζωής. Δεν είναι ανάγκη να είσαι Σβαρτσενέγκερ για να είσαι υγιής και να αρνείσαι να φας ένα γλυκάκι μήπως και ξεπεράσεις το 110 του δείκτη γλυκόζης στο αίμα, ή μια μπριζολίτσα για να μην φτάσεις τα 200 χοληστερίνη. Ένα - δύο ποτηράκια κρασί την ημέρα δεν θα σε βλάψουν, και μια φορά που λέει ο λόγος , αν γίνεις στουπί από το πιοτό για χαρά ή για λύπη, είναι μέρος της ζωής και των στιγμών που θα συνθέτουν στο μυαλό σου μια πραγματικότητα που αγάπησε τη ζωή και δεν την φοβήθηκε...
Άλλωστε λένε πως όποιος δεν φοβάται πεθαίνει μια φορά, όποιος φοβάται πεθαίνει κάθε μέρα...
Είμαι υγιής και ευδιάθετος... Νιώθω παραγωγικός και δημιουργικός όσο ποτέ άλλοτε...Χρωστάω πολλά στην οικογένεια μου, την γυναίκα μου και τα δυο παιδιά και την ενέργεια που μου δίνουν με την αγάπη τους...Ενέργεια μου δίνουν επίσης τα χόμπι μου , κιθάρα, λογοτεχνία και ζωγραφική. Πιστεύω πως οι εξωεπαγγελματικές δραστηριότητες κι ενασχολήσεις , απομακρύνουν τον άνθρωπο από την δίνη των προβλημάτων και του προσφέρουν μια όαση στην έρημο της καθημερινότητας...
Θα ήθελα μονάχα να ήμουν περισσότερο οργισμένος για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα και σ' όλο το κόσμο, για την διαφθορά, την φαυλότητα, την υποκρισία, το ψέμα κι όλες αυτές τις έννοιες που περικλείουν μέσα τους οι λέξεις πολιτική και πολιτικοί, αλλά μάλλον το αίμα μου κυλάει πια με πιο αργούς ρυθμούς, ή μ' έχει απορροφήσει η ανάγκη της οικονομικής επιβίωσης και δεν έχω ανακλαστικά οργής για τις αυτονόητες αιτίες που θα έπρεπε να με "βγάζουν απ' τα ρούχα" μου. Αυτή βέβαια δεν είναι δικαιολογία αλλά αυτοκριτική...
Σε γενικές γραμμές, αν ένας άνθρωπος νιώθει συγκροτημένος, η "κρίση των 50" είναι κατά την άποψη μου μύθος. Κι εδώ που τα λέμε, ο σημερινός 50άρης, δεν έχει καμία σχέση με τον προ εικοσαετίας ακόμη πενηντάρη, ούτε σε εξωτερική εμφάνιση αλλά ούτε και σε ποιότητα ζωής , φτάνει να δει κανείς ταινίες της δεκαετίας 60 και 70 για να αντιληφθεί τις διαφορές ..
Well, i'm fifty and proud of it !!!
Στο κάτω κάτω έχω άλλα τόσα ακόμη χρόνια για να κάνω τον απολογισμό μου στη διαδρομή της ζωής....
2 σχόλια:
Εγώ θα σου ευχηθώ απλά τα χρόνια μου πολλά γεμάτα υγεία στο μυαλό και στο σώμα. Ειδικά στο μυαλό είναι είδος που σπανίζει στις μέρες μας ανεξαρτήτως ηλικιών κι εσύ την έχεις σε άρτια κατάσταση. Συνέχισε το βίο σου με τους ανθρώπους που αγαπάς και σ αγαπάνε και απόλαυσε κάθε μικρή στιγμή μαζί τους.
Χρόνια πολλά Sabb
Αντίλογε, σ'ευχαριστώ για τις ειλικρινείς σου ευχές , να είσαι πάντα καλά....
Δημοσίευση σχολίου