Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε την εξουσία για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση, τον Οκτώβρη του 1981, μία από τις πρώτες του προτεραιότητες - άσχετα αν ιστορικά και με οικονομοπολιτικούς όρους πολλοί θεωρούν το όλο project λάθος - ήταν να αυξήσει (...μάλλον ανορθόδοξα) την αγοραστική δύναμη του Έλληνα μισθωτού κι εργαζομένου, στα πλαίσια της κοινωνικής του πολιτικής και με βάση τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Ο μισθός από 3 κι εξήντα, διπλασιάστηκε σχεδόν από τη μια μέρα στην άλλη. Καλώς ή κακώς, θεωρώ πως η μεταβολή τότε, ήταν αναγκαία, ίσως να έπρεπε να γίνει ηπιότερα - ωστόσο κάτι έπρεπε να γίνει....Κι όταν η μισθολογική κατάσταση των εργαζομένων έφτασε σε κάποια αξιοπρεπή επίπεδα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης θέσπισε την περίφημη ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή) , για να μπορεί η αγοραστική δύναμη του πολίτη να παραμείνει σε αξιοπρεπή επίπεδα, αφομοιώνοντας την όποια αύξηση του τιμαρίθμου αυτόματα.
Σήμερα, κοντά 30 χρόνια μετά, έχουμε έναν άλλον Παπανδρέου , τον Γιώργο τον Γ' τον Μεγαλοπρεπή, να θεσπίζει έναν άλλον Αυτόματο Μηχανισμό, που δεν αφορά ωστόσο την διόρθωση στο μισθό των εργαζομένων, αλλά την (ανα)προσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής !!! Σήμερα δηλαδή που το προσδόκιμο ζωής είναι στα 78,5 χρόνια για την Ελλάδα , ο εργαζόμενος θα βγαίνει στην σύνταξη στα 65 και είμαι σίγουρος πως μέσα σε λίγο καιρό θα έχουμε αποδεχθεί τα 67 χρόνια με το ίδιο προσδόκιμο, σαν αποτέλεσμα της πίεσης στην επαναδιαπραγμάτευση των κριτηρίων δανειοδότησης μας από την τρόικα . Το μέτρο, παρ'ότι δεν έχει ουσιαστική αξία μια και όλοι θα αρχίσουμε να πεθαίνουμε σαν τα ποντίκια από τα 55 μας από την εξαθλίωση που μας σέρνει η κυβέρνηση, έχει ωστόσο συμβολική σημειολογία μια και προτείνεται στα πλαίσια των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει εξαγγείλει ο "σοσιαλιστής" πρωθυπουργός μας για τη διάσωση του έθνους από την χρεωκοπία...
Η αντιδιαστολή στη πολιτική των δύο ανδρών πατέρα και γιου είναι προφανής....
Ο Παπανδρέου Segnor παρ' ότι έκανε χωρίς αμφιβολία λάθη στην άσκηση της πολιτικής του, ωστόσο και το ιδεολογικό του στίγμα καθόρισε με την διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη και πολιτικός με όραμα αποδείχτηκε πως ήταν...
Ο γιος του αποδεικνύεται πολύ κατώτερος των περιστάσεων , πραγματικό ανδρείκελο και φυσικά ποτέ δεν είχε κι ούτε πρόκειται να έχει όραμα...
Είναι ξεκάθαρος πολιτικός αμοραλισμός να λες πως προκειμένου να πληρώνεις τον υπέργηρο συνταξιούχο, να τον κρατάς στην εργασία χούφταλο, εξαθλιωμένο από την ανέχεια, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας για την οντότητα του.
Είναι πολιτική ανευθυνότητα να λες πως επιτρέπεται η απόλυση με μειωμένη αποζημίωση - είμαι σίγουρος πως σε λίγους μήνες θα καταργηθεί εντελώς η αποζημίωση - κι από την άλλη να θεσπίζεις όρια συνταξιοδότησης σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής, από τη στιγμή που ο εργοδότης με την ευκαιρία που του δίνεις να απολύει χωρίς αποζημίωση, δεν θα κρατά κανέναν που να έχει υπερβεί τα 60 στη δουλειά του...
Με τις αντιφατικές ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση χάριν της υποτιθέμενης χρεωκοπίας της χώρας, δείχνει ανάλγητη, απρόσωπη, αφερέγγυα να διαχειριστεί τις τύχες ενός ολόκληρου λαού και πιστεύω πως πολύ σύντομα θα κληθεί να αντιμετωπίσει την εξέγερση των μαζών ενάντια στις επιλογές της...
Το ελπίζω τουλάχιστον....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου