Μια χώρα σε κατάθλιψη

Απ'όλα όσα βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο, την τρομοκρατία περί πτώχευσης, κατάρρευσης της οικονομίας, την αγωνία για το πόσες μονάδες ανέβηκαν τα spreads, όταν αξιωματούχοι της κυβέρνησης κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλούν για "οικονομία" στην εντατική και την παρομοιάζουν με το ναυάγιο του Τιτανικού , οι Τρεμοπρετεντεροτσίμηδες και λοιποί  "άγγελοι εξάγγελοι" προλειαίνουν με την καθημερινή καταστροφολογία το έδαφος για να γίνουν αποδεκτά από το λαό τα μέτρα που θα επιβάλει η κυβέρνηση ελέω ΔΝΤ, εκείνο που είναι το σημαντικότερο απ'όλα τούτα τα δεινά που μας συμβαίνουν, είναι πως αυτός ο λαός έχασε πια το χαμόγελο του...

Την ελπίδα για το μέλλον το δικό του και των γενεών που έρχονται, χάθηκε....

 Η καλημέρα βγαίνει βαριά από το στόμα και το "είμαι καλά" στο "τι κάνεις" έχει καταντήσει ένα απροκάλυπτο ψεύδος που δεν χρειάζεται κανείς να έχει σπουδάσει ψυχολόγος για να καταλάβει πως βρίσκεται σε αντίθεση με ό,τι στην πραγματικότητα συμβαίνει...
Η λάμψη έχει χαθεί από τα πρόσωπα ακόμη και των νέων ανθρώπων...
Σκυθρωπά πρόσωπα παντού...

Θαρρείς κι είναι ο κοσμάκης που έστριψε το τιμόνι του "Τιτανικού" πάνω στο παγόβουνο..
Θαρρείς κι είναι ο καθένας μας υπαίτιος ξεχωριστά για την κακοδιαχείριση στο δημόσιο και τις ρεμούλες των πολιτικών τα τελευταία 180 χρόνια..

Ντρεπόμαστε που είμαστε στις πρώτες σελίδες των ξένων εφημερίδων σαν ένα έθνος τεμπέληδων με γονίδια απατεώνα, λες κι είμασταν μπροστά όταν με χρήματα κάτω από το τραπέζι η Ζίμενς λάδωνε τους πολιτικούς που εμπιστεύτηκε (και δυστυχώς εμπιστεύεται ακόμη) το 80% του λαού κι έπαιρνε τα δημόσια έργα, λες και συντάξαμε εμείς τα συμβόλαια αγοραπωλησίας κοψοχρονιά του ΟΤΕ στην Ντόϊτσε Τέλεκομ, θαρρείς και έιμασταν εμείς οι εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές, άνθρωποι της καθημερινότητας και του μόχθου, που χαρίσαμε δημόσιες εκτάσεις σε μονές real estate σαν το Βατοπέδι, ή παίξαμε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών μας φορέων σε τοξικά ομόλογα....

Επειδή είμαστε λαός που έχει φιλότιμο, τις ματσακωνιές των λίγων - αυτών που σαν ηλίθιοι ψηφίζουμε εναλλάξ επί δεκαετίες - τις πήραμε στις δικές μας πλάτες σαν να τις κάναμε όλοι μαζί και γιατί αυτοί που είναι σήμερα στη κυβέρνηση δεν έχουν τη πολιτική βούληση και το σθένος να περιμαζέψουν τους υπαίτιους, να δημεύσουν τις περιουσίες τους και να τους χώσουν στη φυλακή...

Ίσως γιατί οι μισοί από όσους καταχράστηκαν τα χρήματα του ελληνικού λαού,ανήκουν στη δική τους παράταξη - έστω κι αν σήμερα δεν είναι ενεργοί πολιτικά...

Καταντήσαμε ένας λαός σε κατάθλιψη - και το χειρότερο είναι πως δεν μπορούμε να ξέρουμε μέσα στη γενική αβεβαιότητα κι ανασφάλεια, αν το ψυχολογικό μας ταρατατζούμ έχει αποκτήσει ήδη μόνιμο χαρακτήρα ή αν έχει ημερομηνία λήξης...

Γι' αυτή μας την κατάσταση, κανένας πούστης δεν θα αναλάβει και πάλι την ευθύνη, εκείνο που ενδιαφέρει το σύστημα, είναι αν οι Μήδοι των παγκόσμιων κερδοσκόπων κορακιών, επί τέλους θα διαβούνε τις Θερμοπύλες.......