Bloggώνυμο - Η απάντηση στις αλητείες περί ανωνυμίας στο blogging

Πολύς λόγος γίνεται από το σύστημα μέσω των μίντια που το στηρίζουν, για την απαξίωση του μέσου που στέκεται απέναντι τους και τους ελέγχει - την μπλογκόσφαιρα....Μία τελευταία επίθεση ενάντια στην υπόσταση και την εγκυρότητα του μπλόγκινγκ , έγινε από τον δημοσιογράφο Παπαδάκη πριν 10 ημέρες περίπου με την αναφορά στην εκπομπή του πως οι bloggers είναι "τζάμπα μάγκες" γιατί γράφουν με την κάλυψη της ανωνυμίας ενώ ο ίδιος αν θέλει να δημοσιοποιήσει την άποψη του, την θεωρεί έγκυρη μόνο όταν είναι ενυπόγραφη...

Κι εδώ τίθεται το θέμα...

Ποιοι είναι οι ανώνυμοι ? Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το blogging, είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι της καθημερινότητας, ευαισθητοποιημένοι πολίτες , είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που έχουν το "ψώνιο" να αντιστέκονται στο σύστημα και χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να ενημερώσουν, να καταγγείλουν , να πουν απλά την άποψη τους στο μέσον που λέγεται ίντερνετ...
Αλλά ο blogger δεν είναι ανώνυμος....Διαθέτει ένα όνομα, ένα ψευδώνυμο κι ας μου επιτραπεί ο αδόκιμος όρος το  bloggώνυμο, είναι το αποτύπωμα του στον διαδικτυακό κόσμο. Ο ψηφιακός κόσμος της ηλεκτρονικής επικοινωνίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια κοινωνία παράλληλη με τον πραγματικό κόσμο , όπου ο καθένας που ζει και κινείται και στους δύο κόσμους παράλληλα,  διέπεται από τις ίδιες αρχές και αξίες και στους δύο...Αν π.χ. ο blogger είναι in real life αντιφασίστας, δεν θα μπορούσε στον διαδικτυακό κόσμο να εκθειάζει φασιστικές πρακτικές. Στην παραδοξότητα που κάτι τέτοιο σε απειροελάχιστο ποσοστό θα μπορούσε να συμβεί, θα επρόκειτο προφανώς για περίπτωση διχασμού προσωπικότητας και ως εκ τούτου αντικείμενο έρευνας από την ιατρική επιστήμη.

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια" φαντάσματα" που λένε αυτά που λένε μέσα από τα blogg τους. Μιλάμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους, που παρουσιάζουν τις απόψεις τους στο διαδίκτυο ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ , από τη στιγμή που το αποτύπωμα τους είναι ένα και μοναδικό και ταυτίζεται με την προσωπικότητα και το ύφος τους και δημοσιοποιείται μ' ένα ψευδώνυμο - το bloggώνυμο - που όμως δεν αλλάζει για να καλύψει ίχνη, είναι πάντα το ίδιο για να ταυτοποιεί την άποψη με τον εκφραστή της. Στην περίπτωση που κάποιος blogger υποπέσει σε ποινικό αδίκημα, η IP του (Internet Protocol adress) είναι πολύ εύκολο να εντοπιστεί - άρα καταρρέει και η θεωρία πως ο blogger μπορεί να επιδίδεται σε προσβλητικές συμπεριφορές με το πρόσχημα της ατιμωρησίας που προσφέρει η δήθεν ανωνυμία...
Η ιστορία επομένως περί ανωνυμίας, είναι ένα παραμύθι που χρησιμοποιεί το σύστημα και οι λακέδες του, για να αποδυναμώσουν την μπλογκόσφαιρα και την δυναμική του που γίνεται κάθε μέρα και πιο έντονη και τρομοκρατεί όλους εκείνους που έχουν συμφέρον τα λαμόγια να δρουν ανεξέλεγκτα, το δημόσιο να λαδώνεται, τα μεγάλα δημόσια έργα να πηγαίνουν στους δικούς τους.
Ο Παπαδάκης κι ο κάθε "επώνυμος" Παπαδάκης που η αναγνωρισιμότητα λόγω του ότι βγαίνει καθημερινά στο "γυαλί" , νομίζει πως του δίνει δικαιωματικά και το προνόμιο να απαξιώνει την δυναμική του blogging, θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αναρωτηθεί αν ο ίδιος θα μπορούσε ποτέ επώνυμα in real life  να καταγγείλει τα κακώς κείμενα του ΑΝΤ1 που τον πληρώνει, χωρίς την επόμενη στιγμή να κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο ή λόγω της μεγαλόσχημης επωνυμίας του θα είναι μια ζωή αναγκασμένος να κάνει εκπτώσεις στις όποιες αρχές του - αν υπάρχουν - και να συμβιβάζεται με το κατεστημένο...
Ο ψευδώνυμος (bloggώνυμος) μπλόγκερ μπορεί να το κάνει κι αυτή είναι η μαγεία του "αναρχικού" κόσμου της μπλογκόσφαιρας που ούτε ποδηγετείται αλλά και ούτε κατευθύνεται από κανέναν...

Κι αυτό - ευτυχώς - τρομάζει...