Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Ξένος Τύπος και Ελληνική μπουρζουαζία..Αλήθεια έχουμε ευθύνες ;

Το παρόν άρθρο είναι αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Αντίλογου - http://antilogos-leonidas.blogspot.com/2010/03/blog-post_05.html

- Το τελευταίο διάστημα ασχολούμαστε συνεχώς με τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου εις βάρος της χώρας και της νοοτροπίας μας. Αφορμή αποτέλεσε το περιβόητο πλέον εξώφυλλο του γερμανικού focus με την Αφροδίτη της Μήλου. Σίγουρα πολλά από τα δημοσιεύματα κινούνται στην αισθητική χυδαιότητα. Σίγουρα πολλά από τα δημοσιεύματα κρύβουν πίσω τους παιχνίδια χρηματοοικονομικής χειραγώγησης. Αν απομονώσουμε τις ενστάσεις μας γύρω από το πώς και το γιατί των δημοσιευμάτων, και περιοριστούμε στο τι γράφουν για εμάς, θα διαπιστώσουμε πως η μεγάλη πλειονότητα των δημοσιευμάτων απλά καθρεφτίζει την ελληνική πραγματικότητα των χρόνων της μετά ΕΟΚ εποχής μας. Πόσο ψέμα είναι πως τα χρήματα που εισέρευσαν από τα ευρωπαϊκά ταμεία αντί να χρησιμοποιηθούν για ανάπτυξη, έγιναν τραπεζικοί λογαριασμοί ημετέρων και δημιουργία πελατειακών σχέσεων; Πόσο ψέμα είναι πως τα τελευταία χρόνια έχουμε δημιουργήσει μια νεοπλουτίστικη κοινωνία της μπουρζουαζίας με δανεικά χρήματα; Πόσο ψέματα είναι πως έχουμε δημιουργήσει ένα υδροκέφαλο γραφειοκρατικό κράτος με υπεράριθμο δημόσιο τομέα που λειτουργεί παθογόνα και κυρίως μη παραγωγικά; Πόσο ψέμα είναι πως έχουμε ένα κράτος και μια κοινωνία ωχαδερφισμού και μετάθεσης των προβλημάτων για το μέλλον; Πόσο ψέμα είναι εν τέλει πως ποτισμένοι από το μεγαλοϊδεατισμό και το κόμπλεξ μας θεωρούμε τον εαυτό μας ως τον εκλεκτό που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού πριν 2500 χρόνια και έκτοτε οι υπόλοιποι μας χρωστούν λόγω «προπατορικού αμαρτήματος»; Αλήθεια, με ποιο λαό γείτονα ή μη τα έχουμε καλά ; Αντί να ψάχνουμε για εχθρούς παντού όπως κάνουμε πάντα, αντί να κοιτάμε τι κρύβετε πίσω από την κουρτίνα των επιθέσεων, αντί να ψάξουμε για άλλη μια φορά να βρούμε όπως ξέρουμε τις δικαιολογίες για τα πάντα, ας κοιταχθούμε στον καθρέφτη μας να δούμε ποιος όπλισε με επιχειρήματα τους «εχθρούς» μας και τι θα κάνουμε με την παθογένεια μας. Όταν όμως την ημέρα που ανακοινώνονται μέτρα που μας στερούν δικαιώματα εμείς αναγάγουμε σε θέμα της ημέρας και τρέχουμε κατά 200.000 να εξαντλήσουμε το τελευταίο πορνό video της εγχώριας υποκουλτούρας μας τότε ίσως οι «εχθροί» μας και λίγα μας λένε… -

Υπερθεματίζοντας στο παραπάνω κείμενο του Αντίλογου, να πω πως πράγματι, σ' ένα λαό με καταρρακωμένη αξιοπρέπεια για την οικονομική κατάντια της χώρας του - και που δεν φταίει σε πρώτο πλάνο ο ίδιος αλλά οι πολιτικοί που επιλέγει να τον κυβερνήσουν - είναι παντελώς ανήθικο να επιτίθεσαι στο όνομα της όποιας δημοσιογραφίας υπηρετείς, με χτυπήματα κάτω από τη μέση...
Ωστόσο, αν ρίξουμε μια ματιά στο δημοσίευμα της 05/03 στο Bild και διαβάσουμε την ανοιχτή επιστολή της συντακτικής ομάδας του περιοδικού προς τον έλληνα πρωθυπουργό, ίσως κατανοήσουμε πως οι "κουτόφραγκοι" εταίροι μας στην ΕΕ, τελικά γνωρίζουν πολύ περισσότερο για την ιδιοσυγκρασία μας , κι αν εξαιρέσουμε τα ειρωνικά σχόλια της τελευταίας παραγράφου όπου εσωκλείουν το γραμματόσημο της πιθανής απάντησης από τον Παπανδρέου, νομίζω πως στο κείμενο τους αποτυπώνουν ξεκάθαρα όχι μόνο τις διαφορές της γερμανικής με την ελληνική κοινωνία, αλλά και κάποια χαρακτηριστικά του νεοελληνικού τρόπου συναλλαγής με το δημόσιο . Το κείμενο της επιστολής το παραθετω εδώ μεταφρασμένο στα ελληνικά :

«Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ,

όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, θα βρίσκεστε σε μία χώρα η οποία είναι εντελώς διαφορετική από τη δική σας. Βρίσκετε στη Γερμανία.

Εδώ οι άνθρωποι εργάζονται μέχρι τα 67 τους. 14ος μισθός για δημοσίους υπαλλήλους δεν υπάρχει πλέον από καιρό.

Εδώ δεν πρέπει να πληρώνει κανείς χιλιάδες ευρώ για λάδωμα, για να βρει εγκαίρως κρεβάτι σε νοσοκομείο.

Ούτε πληρώνουμε συντάξεις για κόρες στρατηγών, που δυστυχώς δεν βρίσκουν σύζυγο.

Σε εμάς τα πρατήρια βενζίνης έχουν ταμειακές μηχανές, οι οδηγοί ταξί δίνουν αποδείξεις και οι αγρότες δεν παίρνουν επιδοτήσεις της Ε.Ε. με εκατομμύρια ελαιόδεντρα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν.

Και η Γερμανία έχει βέβαια μεγάλα χρέη, αλλά μπορούμε και να τα ξεπληρώνουμε.

Επειδή το πρωί ξυπνάμε αρκετά νωρίς και δουλεύουμε όλη την ημέρα. Επειδή πάντα αποταμιεύουμε ένα μέρος του μισθού μας για δύσκολους καιρούς. Επειδή έχουμε υγιείς επιχειρήσεις, τα προϊόντα των οποίων έχουν ζήτηση σε όλο τον κόσμο.

Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ,

σήμερα βρίσκεστε στη χώρα, που με τις χιλιάδες τουρίστες της φέρνει ένα σωρό χρήματα στην Ελλάδα.

Που με τον Όττο Ρεχάγκελ σας έστειλε ακόμα και τον προπονητή των πρωταθλητών σας στην Ευρώπη στο ποδόσφαιρο.

Θέλουμε να είμαστε φίλοι με τους Έλληνες.

Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που η Γερμανία έχει δώσει για τη χώρα σας από τότε που εντάχθηκε στο ευρώ γύρω στα 50 δισ. καθαρά.

Αλλά ένα πράγμα πρέπει να είναι επίσης σαφές: ίδιον της καλής φιλίας είναι να λες στον άλλο, όταν είναι αναγκαίο, καμιά φορά και την αλήθεια.

Υπό αυτό το πνεύμα σας απευθύνουμε εγκάρδιο χαιρετισμό.

Η σύνταξη της BILD

Υ.Γ.: Σε περίπτωση που θέλετε να μας απαντήσετε, εσωκλείουμε το κατάλληλο γραμματόσημο. Στο κάτω - κάτω θέλουμε να σας βοηθήσουμε να κάνετε οικονομία».

Πριν αρχίσουμε επομένως να ξεσπαθώνουμε εναντίον περιοδικών και δημοσιευμάτων που μας προσβάλουν, καλά θα είναι πρώτα να ρίξουμε μια ματιά στη καμπούρα μας...
Αν δεν αλλάξουμε συνήθειες και τρόπους εμείς οι ίδιοι, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να οργανώσουμε τη κοινωνία μας - όχι κατ' ανάγκη σύμφωνα με τον τρόπο ζωής των Γερμανών, αλλά σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες για περισσότερο Κράτος - πρόνοια και φυσικά μηδενική λαμογιά...

2 σχόλια:

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Ένα παλιό πρόταγμα που έλεγε πως το προσωπικό είναι πολιτικό μάλλον πρέπει να το θυμηθούμε ξανά.
Ιδεολογίες, διακηρύξεις και απόψεις που δεν μετουσιώνονται σε καθημερινότητα είναι καταδικασμένες να αλλοτριωθούν.

Unknown είπε...

KYΠ Walking συμφωνώ...Φαντάσου ωστόσο ένα κόσμο χωρίς εκείνες τις ουτοπικές ιδεολογίες που οραματίζονται ένα κόσμο καλύτερο, να μην έχουν θέση στο πολιτικό μας γίγνεσθαι . Θα κινδυνεύαμε για χάρη του πολιτικού ρεαλισμού να χάσουμε όλες εκείνες τις αξίες με βάση τις οποίες χτίσαμε τα όνειρα μας για το μέλλον - το δικό μας και των παιδιών μας...